Whiz Tools

Kalkulator objętości stożka

Zadejte poloměr základny kužele v jednotkách
Zadejte výšku kužele v jednotkách
Zadejte výšku zkrácené části (pokud existuje) v jednotkách

Kalkulator objętości stożka

Wprowadzenie

Kalkulator objętości stożka to narzędzie zaprojektowane do określenia objętości zarówno pełnych stożków, jak i stożków ściętych. Stożek to trójwymiarowy kształt geometryczny z okrągłą podstawą, który zwęża się do punktu zwanego wierzchołkiem. Stożek ścięty to część stożka, która pozostaje, gdy górna część jest odcięta równolegle do podstawy.

Wzór

Objętość pełnego stożka

Objętość (V) pełnego stożka jest podana wzorem:

V=13πr2hV = \frac{1}{3}\pi r^2 h

Gdzie:

  • r to promień podstawy
  • h to wysokość stożka

Objętość stożka ściętego

Objętość (V) stożka ściętego jest obliczana za pomocą wzoru:

V=13πh(R2+r2+Rr)V = \frac{1}{3}\pi h (R^2 + r^2 + Rr)

Gdzie:

  • R to promień dolnej podstawy
  • r to promień górnej podstawy
  • h to wysokość stożka ściętego

Obliczenia

Kalkulator wykonuje następujące kroki, aby obliczyć objętość:

  1. Dla pełnego stożka: a. Podnieś promień do kwadratu (r^2) b. Pomnóż przez pi (π) c. Pomnóż przez wysokość (h) d. Podziel wynik przez 3

  2. Dla stożka ściętego: a. Podnieś oba promienie do kwadratu (R^2 i r^2) b. Oblicz iloczyn promieni (Rr) c. Zsumuj wyniki kroków a i b d. Pomnóż przez pi (π) e. Pomnóż przez wysokość (h) f. Podziel wynik przez 3

Kalkulator używa arytmetyki zmiennoprzecinkowej podwójnej precyzji, aby zapewnić dokładność.

Przypadki brzegowe i rozważania

  • Bardzo małe wymiary: Kalkulator utrzymuje precyzję dla małych wartości, ale wyniki mogą być wyświetlane w notacji naukowej.
  • Bardzo duże wymiary: Kalkulator może obsługiwać duże wartości do granic liczb zmiennoprzecinkowych podwójnej precyzji.
  • Wysokość ścięta równa lub większa od pełnej wysokości: W takim przypadku kalkulator zwraca objętość pełnego stożka.
  • Ujemne wartości wejściowe: Kalkulator wyświetla komunikat o błędzie dla ujemnych wartości, ponieważ wymiary stożka muszą być dodatnie.
  • Promień lub wysokość równa zeru: Kalkulator zwraca objętość równą zeru w tych przypadkach.

Przykłady użycia

Obliczenia objętości stożków mają różne zastosowania w nauce, inżynierii i codziennym życiu:

  1. Projektowanie przemysłowe: Obliczanie objętości pojemników stożkowych, lejek lub filtrów.

  2. Architektura: Określanie objętości stożkowych dachów lub elementów dekoracyjnych.

  3. Geologia: Szacowanie objętości stożków wulkanicznych lub stożkowatych formacji skalnych.

  4. Przemysł spożywczy: Mierzenie objętości stożków lodowych lub stożkowych pojemników na żywność.

  5. Astronomia: Obliczanie objętości stożkowych komponentów statków kosmicznych lub ciał niebieskich.

Alternatywy

Chociaż objętość stożka jest kluczowa dla kształtów stożkowych, istnieją inne powiązane pomiary, które mogą być bardziej odpowiednie w niektórych sytuacjach:

  1. Objętość cylindra: Dla obiektów cylindrycznych bez zwężania.

  2. Objętość piramidy: Dla obiektów z wielokątną podstawą, które zwężają się do punktu.

  3. Objętość kuli: Dla idealnie okrągłych obiektów.

  4. Powierzchnia: Gdy zewnętrzna powierzchnia stożka jest bardziej istotna niż jego objętość.

Historia

Koncepcja obliczania objętości stożka sięga starożytnych cywilizacji. Starzy Egipcjanie i Babilończycy mieli pewne zrozumienie objętości stożków, ale to starożytni Grecy dokonali znaczących postępów w tej dziedzinie.

Demokryt (ok. 460-370 p.n.e.) jest uważany za pierwszego, który ustalił, że objętość stożka stanowi jedną trzecią objętości cylindra o tej samej podstawie i wysokości. Jednak to Eudoksus z Knidos (ok. 408-355 p.n.e.) dostarczył pierwszego rygorystycznego dowodu tej relacji, używając metody wyczerpania.

Archimedes (ok. 287-212 p.n.e.) później udoskonalił i rozszerzył te koncepcje w swojej pracy "O konoidach i sferoidach", gdzie również zajął się objętościami stożków ściętych.

W nowoczesnej erze rozwój rachunku różniczkowego przez Newtona i Leibniza w XVII wieku dostarczył nowych narzędzi do zrozumienia i obliczania objętości stożków, prowadząc do wzorów, których używamy dzisiaj.

Przykłady

Oto kilka przykładów kodu do obliczenia objętości stożków:

import math

def cone_volume(radius, height):
    return (1/3) * math.pi * radius**2 * height

def truncated_cone_volume(radius1, radius2, height):
    return (1/3) * math.pi * height * (radius1**2 + radius2**2 + radius1*radius2)

## Przykład użycia:
full_cone_volume = cone_volume(3, 4)
truncated_cone_volume = truncated_cone_volume(3, 2, 4)

print(f"Objętość pełnego stożka: {full_cone_volume:.2f} jednostek sześciennych")
print(f"Objętość stożka ściętego: {truncated_cone_volume:.2f} jednostek sześciennych")
function coneVolume(radius, height) {
  return (1/3) * Math.PI * Math.pow(radius, 2) * height;
}

function truncatedConeVolume(radius1, radius2, height) {
  return (1/3) * Math.PI * height * (Math.pow(radius1, 2) + Math.pow(radius2, 2) + radius1 * radius2);
}

// Przykład użycia:
const fullConeVolume = coneVolume(3, 4);
const truncatedConeVolume = truncatedConeVolume(3, 2, 4);

console.log(`Objętość pełnego stożka: ${fullConeVolume.toFixed(2)} jednostek sześciennych`);
console.log(`Objętość stożka ściętego: ${truncatedConeVolume.toFixed(2)} jednostek sześciennych`);
public class ConeVolumeCalculator {
    public static double coneVolume(double radius, double height) {
        return (1.0/3.0) * Math.PI * Math.pow(radius, 2) * height;
    }

    public static double truncatedConeVolume(double radius1, double radius2, double height) {
        return (1.0/3.0) * Math.PI * height * (Math.pow(radius1, 2) + Math.pow(radius2, 2) + radius1 * radius2);
    }

    public static void main(String[] args) {
        double fullConeVolume = coneVolume(3, 4);
        double truncatedConeVolume = truncatedConeVolume(3, 2, 4);

        System.out.printf("Objętość pełnego stożka: %.2f jednostek sześciennych%n", fullConeVolume);
        System.out.printf("Objętość stożka ściętego: %.2f jednostek sześciennych%n", truncatedConeVolume);
    }
}

Przykłady numeryczne

  1. Pełny stożek:

    • Promień (r) = 3 jednostki
    • Wysokość (h) = 4 jednostki
    • Objętość = 37.70 jednostek sześciennych
  2. Stożek ścięty:

    • Promień dolnej podstawy (R) = 3 jednostki
    • Promień górnej podstawy (r) = 2 jednostki
    • Wysokość (h) = 4 jednostki
    • Objętość = 71.21 jednostek sześciennych
  3. Przypadek brzegowy: Promień równy zeru

    • Promień (r) = 0 jednostek
    • Wysokość (h) = 5 jednostek
    • Objętość = 0 jednostek sześciennych
  4. Przypadek brzegowy: Wysokość ścięta równa pełnej wysokości

    • Promień dolnej podstawy (R) = 3 jednostki
    • Promień górnej podstawy (r) = 0 jednostek (staje się pełnym stożkiem)
    • Wysokość (h) = 4 jednostki
    • Objętość = 37.70 jednostek sześciennych (taka sama jak pełny stożek)

Źródła

  1. Weisstein, Eric W. "Stożek." Z MathWorld--A Wolfram Web Resource. https://mathworld.wolfram.com/Cone.html
  2. Stapel, Elizabeth. "Objętości stożków, cylindrów i kul." Purplemath. https://www.purplemath.com/modules/volume3.htm
  3. Mastin, Luke. "Matematyka starożytnej Grecji." Historia matematyki. https://www.mathshistory.st-andrews.ac.uk/HistTopics/Greek_sources_2/
  4. Archimedes. "O konoidach i sferoidach." Dzieła Archimedesa. Cambridge University Press, 1897.
Feedback