Kalkulator Współczynnika Efuzji: Porównaj Efuzję Gazów z Prawem Grahama
Oblicz względne współczynniki efuzji gazów, korzystając z Prawa Grahama. Wprowadź masy molowe i temperatury dwóch gazów, aby określić, jak szybko jeden gaz efuzuje w porównaniu do drugiego, z wyraźną wizualizacją wyników.
Kalkulator Współczynnika Efuzji
Prawo Efuzji Grahama
Współczynnik₁/Współczynnik₂ = √(M₂/M₁) × √(T₁/T₂)
Gaz 1
Gaz 2
Czym jest Prawo Efuzji Grahama?
Prawo Efuzji Grahama stwierdza, że współczynnik efuzji gazu jest odwrotnie proporcjonalny do pierwiastka kwadratowego jego masy molarnej. Porównując dwa gazy w tej samej temperaturze, lżejszy gaz będzie efuzować szybciej niż cięższy gaz.
Wzór uwzględnia również różnice temperatur między gazami. Wyższa temperatura zwiększa średnią energię kinetyczną cząsteczek gazu, co skutkuje szybszymi współczynnikami efuzji.
Dokumentacja
Darmowy kalkulator szybkości efuzji: Oblicz efuzję gazu za pomocą prawa Grahama
Czym jest kalkulator szybkości efuzji?
Kalkulator szybkości efuzji to specjalistyczne narzędzie, które określa, jak szybko różne gazy wydostają się przez małe otwory na podstawie prawa Grahama o efuzji. Ten darmowy kalkulator online porównuje szybkości efuzji dwóch gazów, analizując ich masy cząsteczkowe i temperatury, co czyni go niezbędnym dla studentów chemii, badaczy i profesjonalistów z branży.
Efuzja zachodzi, gdy cząsteczki gazu wydostają się przez mały otwór w pojemniku do próżni lub obszaru o niższym ciśnieniu. Nasz kalkulator szybkości efuzji wykorzystuje prawo Grahama do obliczenia precyzyjnego stosunku, jak szybko jeden gaz efuzuje w porównaniu do drugiego, uwzględniając różnice w masie molowej oraz zmiany temperatury między gazami.
Idealny do badań akademickich, eksperymentów laboratoryjnych i problemów związanych z separacją gazów w przemyśle, ten kalkulator dostarcza natychmiastowe, dokładne wyniki, które pomagają zrozumieć zachowanie gazów i zasady ruchu cząsteczek.
Wzór prawa Grahama o efuzji
Prawo Grahama o efuzji wyraża się matematycznie jako:
Gdzie:
- = Szybkość efuzji gazu 1
- = Szybkość efuzji gazu 2
- = Masa molowa gazu 1 (g/mol)
- = Masa molowa gazu 2 (g/mol)
- = Temperatura gazu 1 (Kelvin)
- = Temperatura gazu 2 (Kelvin)
Matematyczne pochodzenie
Prawo Grahama wynika z kinetycznej teorii gazów. Szybkość efuzji jest proporcjonalna do średniej prędkości cząsteczek gazu. Zgodnie z teorią kinetyczną, średnia energia kinetyczna cząsteczek gazu wynosi:
Gdzie:
- = masa cząsteczki
- = średnia prędkość
- = stała Boltzmanna
- = temperatura bezwzględna
Rozwiązując dla prędkości:
Ponieważ szybkość efuzji jest proporcjonalna do tej prędkości, a masa cząsteczkowa jest proporcjonalna do masy molowej, możemy wyprowadzić związek między szybkościami efuzji dwóch gazów:
Przypadki szczególne
-
Równe temperatury: Jeśli oba gazy są w tej samej temperaturze (), wzór upraszcza się do:
-
Równe masy molowe: Jeśli oba gazy mają tę samą masę molową (), wzór upraszcza się do:
-
Równe masy molowe i temperatury: Jeśli oba gazy mają tę samą masę molową i temperaturę, szybkości efuzji są równe:
Jak korzystać z kalkulatora szybkości efuzji: Przewodnik krok po kroku
Nasz darmowy kalkulator szybkości efuzji ułatwia określenie względnych szybkości efuzji dwóch gazów za pomocą prawa Grahama. Wykonaj te proste kroki, aby obliczyć szybkości efuzji gazu:
-
Wprowadź informacje o gazie 1:
- Wprowadź masę molową (w g/mol)
- Wprowadź temperaturę (w Kelvinach)
-
Wprowadź informacje o gazie 2:
- Wprowadź masę molową (w g/mol)
- Wprowadź temperaturę (w Kelvinach)
-
Zobacz wyniki:
- Kalkulator automatycznie oblicza względną szybkość efuzji (Rate₁/Rate₂)
- Wynik pokazuje, ile razy szybciej gaz 1 efuzuje w porównaniu do gazu 2
-
Skopiuj wyniki (opcjonalnie):
- Użyj przycisku "Kopiuj wynik", aby skopiować obliczoną wartość do schowka
Wymagania dotyczące danych wejściowych
- Masa molowa: Musi być dodatnią liczbą większą od zera (g/mol)
- Temperatura: Musi być dodatnią liczbą większą od zera (Kelvin)
Zrozumienie wyników
Obliczona wartość reprezentuje stosunek szybkości efuzji między gazem 1 a gazem 2. Na przykład:
- Jeśli wynik wynosi 2.0, gaz 1 efuzuje dwa razy szybciej niż gaz 2
- Jeśli wynik wynosi 0.5, gaz 1 efuzuje połowę tak szybko jak gaz 2
- Jeśli wynik wynosi 1.0, oba gazy efuzują w tej samej szybkości
Powszechne masy molowe gazów
Dla wygody, oto masy molowe niektórych powszechnych gazów:
Gaz | Wzór chemiczny | Masa molowa (g/mol) |
---|---|---|
Wodór | H₂ | 2.02 |
Hel | He | 4.00 |
Neon | Ne | 20.18 |
Azot | N₂ | 28.01 |
Tlen | O₂ | 32.00 |
Argon | Ar | 39.95 |
Dwutlenek węgla | CO₂ | 44.01 |
Sześciokarbonian siarki | SF₆ | 146.06 |
Zastosowania kalkulatora szybkości efuzji i przypadki użycia w rzeczywistości
Prawo Grahama o efuzji i kalkulatory szybkości efuzji mają liczne praktyczne zastosowania w nauce i przemyśle:
1. Separacja izotopów
Jednym z najważniejszych historycznych zastosowań prawa Grahama było w Projekcie Manhattan w celu wzbogacenia uranu. Proces dyfuzji gazowej oddziela uran-235 od uranu-238 na podstawie ich niewielkiej różnicy w masie molowej, co wpływa na ich szybkości efuzji.
2. Chromatografia gazowa
W chemii analitycznej zasady efuzji pomagają w separacji i identyfikacji związków w chromatografii gazowej. Różne cząsteczki poruszają się przez kolumnę chromatograficzną z różnymi prędkościami częściowo z powodu ich mas molowych.
3. Wykrywanie wycieków
Detektory wycieków helu wykorzystują zasadę, że hel, z jego niską masą molową, szybko efuzuje przez małe wycieki. Czyni to go doskonałym gazem śladowym do wykrywania wycieków w systemach próżniowych, zbiornikach ciśnieniowych i innych zamkniętych pojemnikach.
4. Fizjologia oddechowa
Zrozumienie efuzji gazów pomaga wyjaśnić, jak gazy poruszają się przez błonę pęcherzykowo-włośniczkową w płucach, co przyczynia się do naszej wiedzy o fizjologii oddechowej i wymianie gazowej.
5. Separacja gazów w przemyśle
Różne procesy przemysłowe wykorzystują technologię membranową, która opiera się na zasadach efuzji do separacji mieszanin gazowych lub oczyszczania określonych gazów.
Alternatywy dla prawa Grahama
Chociaż prawo Grahama jest fundamentalne dla zrozumienia efuzji, istnieją alternatywne podejścia do analizy zachowania gazów:
-
Dyfuzja Knudsena: Bardziej odpowiednia dla mediów porowatych, gdzie rozmiar porów jest porównywalny z średnią swobodną drogą cząsteczek gazu.
-
Dyfuzja Maxwell-Stefan: Lepiej dostosowana do wieloskładnikowych mieszanin gazowych, gdzie interakcje między różnymi gatunkami gazów są istotne.
-
Dynamika płynów obliczeniowych (CFD): Dla złożonych geometrii i warunków przepływu, symulacje numeryczne mogą dostarczyć dokładniejszych wyników niż analityczne wzory.
-
Prawa dyfuzji Ficka: Bardziej odpowiednie do opisywania procesów dyfuzji niż efuzji.
Rozwój historyczny
Thomas Graham i jego odkrycia
Thomas Graham (1805-1869), szkocki chemik, po raz pierwszy sformułował prawo efuzji w 1846 roku. Dzięki starannym eksperymentom Graham zmierzył szybkości, z jakimi różne gazy wydostawały się przez małe otwory i zauważył, że te szybkości były odwrotnie proporcjonalne do pierwiastka kwadratowego ich gęstości.
Praca Grahama była przełomowa, ponieważ dostarczyła dowodów eksperymentalnych wspierających kinetyczną teorię gazów, która wciąż się rozwijała w tamtym czasie. Jego eksperymenty pokazały, że lżejsze gazy efuzują szybciej niż cięższe, co zgadzało się z ideą, że cząsteczki gazu są w ciągłym ruchu, a ich prędkości zależą od ich mas.
Ewolucja zrozumienia
Po początkowej pracy Grahama zrozumienie efuzji gazów ewoluowało znacząco:
-
1860s-1870s: James Clerk Maxwell i Ludwig Boltzmann opracowali kinetyczną teorię gazów, dostarczając teoretycznych podstaw dla empirycznych obserwacji Grahama.
-
Początek XX wieku: Rozwój mechaniki kwantowej jeszcze bardziej udoskonalił nasze zrozumienie zachowania cząsteczek i dynamiki gazów.
-
1940s: Projekt Manhattan zastosował prawo Grahama na skalę przemysłową w celu separacji izotopów uranu, co wykazało jego praktyczne znaczenie.
-
Era nowoczesna: Zaawansowane metody obliczeniowe i techniki eksperymentalne pozwoliły naukowcom badać efuzję w coraz bardziej złożonych systemach i w ekstremalnych warunkach.
Przykłady kodu do obliczania szybkości efuzji
Oto przykłady, jak obliczyć względną szybkość efuzji za pomocą różnych języków programowania:
1' Funkcja VBA w Excelu do obliczania stosunku szybkości efuzji
2Function EffusionRateRatio(MolarMass1 As Double, MolarMass2 As Double, Temperature1 As Double, Temperature2 As Double) As Double
3 ' Sprawdzenie poprawności danych wejściowych
4 If MolarMass1 <= 0 Or MolarMass2 <= 0 Then
5 EffusionRateRatio = CVErr(xlErrValue)
6 Exit Function
7 End If
8
9 If Temperature1 <= 0 Or Temperature2 <= 0 Then
10 EffusionRateRatio = CVErr(xlErrValue)
11 Exit Function
12 End If
13
14 ' Obliczanie zgodnie z prawem Grahama z korekcją temperatury
15 EffusionRateRatio = Sqr(MolarMass2 / MolarMass1) * Sqr(Temperature1 / Temperature2)
16End Function
17
18' Użycie w komórce Excel:
19' =EffusionRateRatio(4, 16, 298, 298)
20
1import math
2
3def calculate_effusion_rate_ratio(molar_mass1, molar_mass2, temperature1, temperature2):
4 """
5 Oblicz względną szybkość efuzji zgodnie z prawem Grahama z korekcją temperatury.
6
7 Parametry:
8 molar_mass1 (float): Masa molowa gazu 1 w g/mol
9 molar_mass2 (float): Masa molowa gazu 2 w g/mol
10 temperature1 (float): Temperatura gazu 1 w Kelvinach
11 temperature2 (float): Temperatura gazu 2 w Kelvinach
12
13 Zwraca:
14 float: Stosunek szybkości efuzji (Rate1/Rate2)
15 """
16 # Walidacja danych wejściowych
17 if molar_mass1 <= 0 or molar_mass2 <= 0:
18 raise ValueError("Wartości mas molowych muszą być dodatnie")
19
20 if temperature1 <= 0 or temperature2 <= 0:
21 raise ValueError("Wartości temperatur muszą być dodatnie")
22
23 # Obliczanie zgodnie z prawem Grahama z korekcją temperatury
24 molar_mass_ratio = math.sqrt(molar_mass2 / molar_mass1)
25 temperature_ratio = math.sqrt(temperature1 / temperature2)
26
27 return molar_mass_ratio * temperature_ratio
28
29# Przykład użycia
30try:
31 # Hel vs. Metan w tej samej temperaturze
32 result = calculate_effusion_rate_ratio(4.0, 16.0, 298, 298)
33 print(f"Względna szybkość efuzji: {result:.4f}")
34except ValueError as e:
35 print(f"Błąd: {e}")
36
1/**
2 * Oblicz względną szybkość efuzji zgodnie z prawem Grahama z korekcją temperatury.
3 *
4 * @param {number} molarMass1 - Masa molowa gazu 1 w g/mol
5 * @param {number} molarMass2 - Masa molowa gazu 2 w g/mol
6 * @param {number} temperature1 - Temperatura gazu 1 w Kelvinach
7 * @param {number} temperature2 - Temperatura gazu 2 w Kelvinach
8 * @returns {number} Stosunek szybkości efuzji (Rate1/Rate2)
9 */
10function calculateEffusionRateRatio(molarMass1, molarMass2, temperature1, temperature2) {
11 // Walidacja danych wejściowych
12 if (molarMass1 <= 0 || molarMass2 <= 0) {
13 throw new Error("Wartości mas molowych muszą być dodatnie");
14 }
15
16 if (temperature1 <= 0 || temperature2 <= 0) {
17 throw new Error("Wartości temperatur muszą być dodatnie");
18 }
19
20 // Obliczanie zgodnie z prawem Grahama z korekcją temperatury
21 const molarMassRatio = Math.sqrt(molarMass2 / molarMass1);
22 const temperatureRatio = Math.sqrt(temperature1 / temperature2);
23
24 return molarMassRatio * temperatureRatio;
25}
26
27// Przykład użycia
28try {
29 // Hel vs. Tlen w tej samej temperaturze
30 const result = calculateEffusionRateRatio(4.0, 32.0, 298, 298);
31 console.log(`Względna szybkość efuzji: ${result.toFixed(4)}`);
32} catch (error) {
33 console.error(`Błąd: ${error.message}`);
34}
35
public class EffusionRateCalculator { /** * Oblicz względną szybkość efuzji zgodnie z prawem Grahama z korekcją temperatury. * * @param molarMass1 Masa molowa gazu 1 w g/mol * @param molarMass2 Masa molowa gazu 2 w g/mol * @param temperature1 Temperatura gazu 1 w Kelvinach * @param temperature2 Temperatura gazu 2 w Kelvinach
Powiązane narzędzia
Odkryj więcej narzędzi, które mogą być przydatne dla Twojego przepływu pracy