حل کننده معادله یانگ-لاپلاس: محاسبه فشار در interfaces

تفاوت فشار در سطوح مایع منحنی را با استفاده از معادله یانگ-لاپلاس محاسبه کنید. کشش سطحی و شعاع‌های اصلی انحنا را وارد کنید تا قطرات، حباب‌ها و پدیده‌های مویینگی را تحلیل کنید.

حل کننده معادله یانگ-لاپلاس

پارامترهای ورودی

N/m
m
m

فرمول

ΔP = γ(1/R₁ + 1/R₂)

ΔP = 0.072 × (1/0.001 + 1/0.001)

ΔP = 0.072 × (1000.00 + 1000.00)

ΔP = 0.072 × 2000.00

ΔP = 0.00 Pa

نتیجه

کپی نتیجه
تفاوت فشار:0.00 Pa

تصویرسازی

این تصویرسازی نشان دهنده سطح منحنی با انحناهای اصلی R₁ و R₂ است. پیکان‌ها تفاوت فشار در سراسر سطح را نشان می‌دهند.

📚

مستندات

حل معادله یانگ-لاپلاس: محاسبه اختلاف فشار در interfaces منحنی

مقدمه

معادله یانگ-لاپلاس یک فرمول بنیادی در مکانیک سیالات است که اختلاف فشار در یک interface منحنی بین دو سیال، مانند interface مایع-گاز یا مایع-مایع را توصیف می‌کند. این اختلاف فشار به دلیل کشش سطحی و انحناي interface به وجود می‌آید. حل کننده معادله یانگ-لاپلاس یک روش ساده و دقیق برای محاسبه این اختلاف فشار با وارد کردن کشش سطحی و شعاع‌های اصلی انحنا ارائه می‌دهد. چه شما در حال مطالعه قطرات، حباب‌ها، عمل موئینه یا سایر پدیده‌های سطحی باشید، این ابزار راه‌حل‌های سریعی برای مشکلات پیچیده کشش سطحی ارائه می‌دهد.

این معادله که به نام توماس یانگ و پیر-سیمون لاپلاس که در اوایل قرن نوزدهم آن را توسعه دادند نامگذاری شده است، در بسیاری از کاربردهای علمی و مهندسی، از میکروسیالات و علم مواد تا سیستم‌های بیولوژیکی و فرآیندهای صنعتی ضروری است. با درک رابطه بین کشش سطحی، انحنا و اختلاف فشار، محققان و مهندسان می‌توانند سیستم‌های مربوط به interface‌های سیالی را بهتر طراحی و تحلیل کنند.

توضیح معادله یانگ-لاپلاس

فرمول

معادله یانگ-لاپلاس اختلاف فشار در یک interface سیالی را به کشش سطحی و شعاع‌های اصلی انحنا مرتبط می‌کند:

ΔP=γ(1R1+1R2)\Delta P = \gamma \left( \frac{1}{R_1} + \frac{1}{R_2} \right)

که در آن:

  • ΔP\Delta P اختلاف فشار در interface (Pa)
  • γ\gamma کشش سطحی (N/m)
  • R1R_1 و R2R_2 شعاع‌های اصلی انحنا (m)

برای یک interface کروی (مانند یک قطره یا حباب)، که در آن R1=R2=RR_1 = R_2 = R است، معادله به این صورت ساده می‌شود:

ΔP=2γR\Delta P = \frac{2\gamma}{R}

توضیح متغیرها

  1. کشش سطحی (γ\gamma):

    • اندازه‌گیری شده در نیوتن بر متر (N/m) یا به طور معادل در ژول بر متر مربع (J/m²)
    • نمایانگر انرژی مورد نیاز برای افزایش سطح یک مایع به اندازه یک واحد است
    • با دما و سیالات خاص متفاوت است
    • مقادیر رایج:
      • آب در 20°C: 0.072 N/m
      • الکل در 20°C: 0.022 N/m
      • جیوه در 20°C: 0.485 N/m
  2. شعاع‌های اصلی انحنا (R1R_1 و R2R_2):

    • اندازه‌گیری شده در متر (m)
    • نمایانگر شعاع‌های دو دایره عمود بر هم است که بهترین انحنا را در یک نقطه روی سطح تطبیق می‌دهند
    • مقادیر مثبت نشان‌دهنده مراکز انحنا در سمتی است که نرمال به آن اشاره می‌کند
    • مقادیر منفی نشان‌دهنده مراکز انحنا در سمت مخالف است
  3. اختلاف فشار (ΔP\Delta P):

    • اندازه‌گیری شده در پاسکال (Pa)
    • نمایانگر اختلاف فشار بین سمت مقعر و محدب interface است
    • به طور قراردادی، ΔP=PinsidePoutside\Delta P = P_{inside} - P_{outside} برای سطوح بسته مانند قطرات یا حباب‌ها

کنوانسیون علامت

کنوانسیون علامت برای معادله یانگ-لاپلاس مهم است:

  • برای یک سطح محدب (مانند بیرون یک قطره)، شعاع‌ها مثبت هستند
  • برای یک سطح مقعر (مانند داخل یک حباب)، شعاع‌ها منفی هستند
  • فشار همیشه در سمت مقعر interface بالاتر است

موارد خاص و ملاحظات ویژه

  1. سطح صاف: زمانی که یکی از شعاع‌ها به بی‌نهایت نزدیک می‌شود، سهم آن در اختلاف فشار به صفر نزدیک می‌شود. برای یک سطح کاملاً صاف (R1=R2=R_1 = R_2 = \inftyΔP=0\Delta P = 0.

  2. سطح سیلندری: برای یک سطح سیلندری (مانند مایع در یک لوله موئینه)، یک شعاع محدود (R1R_1) در حالی که دیگری بی‌نهایت (R2=R_2 = \infty) است، که ΔP=γ/R1\Delta P = \gamma/R_1 را می‌دهد.

  3. شعاع‌های بسیار کوچک: در مقیاس‌های میکروسکوپی (به عنوان مثال، نانو قطرات)، اثرات اضافی مانند تنش خط ممکن است قابل توجه شوند و معادله کلاسیک یانگ-لاپلاس ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشد.

  4. اثر دما: کشش سطحی معمولاً با افزایش دما کاهش می‌یابد، که بر اختلاف فشار تأثیر می‌گذارد. در نزدیکی نقطه بحرانی، کشش سطحی به صفر نزدیک می‌شود.

  5. سورفکتانت‌ها: وجود سورفکتانت‌ها کشش سطحی را کاهش می‌دهد و بنابراین اختلاف فشار در سراسر interface را کاهش می‌دهد.

نحوه استفاده از حل کننده معادله یانگ-لاپلاس

محاسبه‌گر ما یک روش ساده برای تعیین اختلاف فشار در interface‌های سیالی منحنی ارائه می‌دهد. مراحل زیر را برای به دست آوردن نتایج دقیق دنبال کنید:

راهنمای گام به گام

  1. وارد کردن کشش سطحی (γ\gamma):

    • مقدار کشش سطحی را به N/m وارد کنید
    • مقدار پیش‌فرض 0.072 N/m (آب در 25°C) است
    • برای مایعات دیگر، به جداول استاندارد یا داده‌های تجربی مراجعه کنید
  2. وارد کردن اولین شعاع اصلی انحنا (R1R_1):

    • شعاع اول را به متر وارد کنید
    • برای interface‌های کروی، این شعاع خواهد بود
    • برای interface‌های سیلندری، این شعاع خواهد بود
  3. وارد کردن دومین شعاع اصلی انحنا (R2R_2):

    • شعاع دوم را به متر وارد کنید
    • برای interface‌های کروی، این باید همان R1R_1 باشد
    • برای interface‌های سیلندری، از یک مقدار بسیار بزرگ یا بی‌نهایت استفاده کنید
  4. مشاهده نتیجه:

    • محاسبه‌گر به طور خودکار اختلاف فشار را محاسبه می‌کند
    • نتایج به پاسکال (Pa) نمایش داده می‌شود
    • بصری‌سازی به‌روز می‌شود تا ورودی‌های شما را منعکس کند
  5. کپی یا به اشتراک‌گذاری نتایج:

    • از دکمه "کپی نتیجه" برای کپی کردن مقدار محاسبه شده به کلیپ‌برد خود استفاده کنید
    • برای گنجاندن در گزارش‌ها، مقالات یا محاسبات بیشتر مفید است

نکات برای محاسبات دقیق

  • استفاده از واحدهای سازگار: اطمینان حاصل کنید که تمام اندازه‌گیری‌ها در واحدهای SI (N/m برای کشش سطحی، m برای شعاع‌ها) هستند
  • در نظر گرفتن دما: کشش سطحی با دما متفاوت است، بنابراین از مقادیر مناسب برای شرایط خود استفاده کنید
  • بررسی شعاع‌های خود: به یاد داشته باشید که هر دو شعاع باید برای سطوح محدب مثبت و برای سطوح مقعر منفی باشند
  • برای interface‌های کروی: هر دو شعاع را به یک مقدار تنظیم کنید
  • برای interface‌های سیلندری: یک شعاع را به شعاع سیلندر و دیگری را به یک مقدار بسیار بزرگ تنظیم کنید

موارد استفاده برای معادله یانگ-لاپلاس

معادله یانگ-لاپلاس کاربردهای متعددی در زمینه‌های مختلف علمی و مهندسی دارد:

1. تحلیل قطرات و حباب‌ها

این معادله برای درک رفتار قطرات و حباب‌ها بنیادی است. این توضیح می‌دهد که چرا قطرات کوچک‌تر فشار داخلی بالاتری دارند، که فرآیندهایی مانند:

  • رشد اوستوالد: قطرات کوچکتر در یک امولسیون کوچک می‌شوند در حالی که قطرات بزرگ‌تر رشد می‌کنند به دلیل اختلاف فشار
  • پایداری حباب: پیش‌بینی پایداری سیستم‌های فوم و حباب
  • چاپ جوهرافشان: کنترل تشکیل و قرارگیری قطرات در چاپ دقیق

2. عمل موئینه

معادله یانگ-لاپلاس به توضیح و کمیت‌سازی عمل موئینه کمک می‌کند:

  • نقل و انتقال مایع در مواد متخلخل: پیش‌بینی انتقال سیال در منسوجات، کاغذ و خاک
  • دستگاه‌های میکروسیالات: طراحی کانال‌ها و تقاطع‌ها برای کنترل دقیق سیالات
  • فیزیولوژی گیاهی: درک انتقال آب در بافت‌های گیاهی

3. کاربردهای بیومدیکال

در پزشکی و زیست‌شناسی، معادله برای:

  • عملکرد سورفکتانت ریه: تحلیل کشش سطحی آلوئولار و مکانیک تنفس
  • مکانیک غشای سلولی: مطالعه شکل و تغییر شکل سلول
  • سیستم‌های تحویل دارو: طراحی میکروکپسول‌ها و وزیکول‌ها برای آزادسازی کنترل شده

4. علم مواد

کاربردها در توسعه مواد شامل:

  • اندازه‌گیری زاویه تماس: تعیین خواص سطح و قابلیت تر شدن
  • پایداری فیلم‌های نازک: پیش‌بینی شکست و تشکیل الگو در فیلم‌های مایع
  • فناوری نانوحباب: توسعه کاربردها برای نانوحباب‌های چسبیده به سطح

5. فرآیندهای صنعتی

بسیاری از کاربردهای صنعتی به درک اختلاف فشار بین interfaces سیالی وابسته هستند:

  • بازیابی نفت بهبود یافته: بهینه‌سازی فرمولاسیون سورفکتانت برای استخراج نفت
  • تولید فوم: کنترل توزیع اندازه حباب‌ها در فوم‌ها
  • فناوری‌های پوشش: اطمینان از رسوب یکنواخت فیلم مایع

مثال عملی: محاسبه فشار لاپلاس در یک قطره آب

فرض کنید یک قطره آب کروی با شعاع 1 میلی‌متر در 20°C:

  • کشش سطحی آب: γ=0.072\gamma = 0.072 N/m
  • شعاع: R=0.001R = 0.001 m
  • با استفاده از معادله ساده شده برای interface‌های کروی: ΔP=2γR\Delta P = \frac{2\gamma}{R}
  • ΔP=2×0.0720.001=144\Delta P = \frac{2 \times 0.072}{0.001} = 144 Pa

این بدان معناست که فشار درون قطره 144 Pa بالاتر از فشار هوای اطراف است.

جایگزین‌های معادله یانگ-لاپلاس

در حالی که معادله یانگ-لاپلاس بنیادی است، رویکردها و گسترش‌های جایگزین برای موقعیت‌های خاص وجود دارد:

  1. معادله کلوین: فشار بخار را بر روی یک سطح مایع منحنی به آن بر روی یک سطح صاف مرتبط می‌کند، که برای مطالعه میعان و تبخیر مفید است.

  2. اثر گیبس-تامسون: توصیف می‌کند که چگونه اندازه ذرات بر حلالیت، نقطه ذوب و سایر خواص ترمودینامیکی تأثیر می‌گذارد.

  3. مدل هلفریش: تحلیل را به غشاهای الاستیک مانند غشاهای بیولوژیکی گسترش می‌دهد و سختی خمشی را در نظر می‌گیرد.

  4. شبیه‌سازی‌های عددی: برای هندسه‌های پیچیده، روش‌های محاسباتی مانند حجم مایع (VOF) یا روش‌های سطح سطح ممکن است مناسب‌تر از راه‌حل‌های تحلیلی باشند.

  5. دینامیک مولکولی: در مقیاس‌های بسیار کوچک (نانو متر)، فرضیات پیوسته شکسته می‌شوند و شبیه‌سازی‌های دینامیک مولکولی نتایج دقیق‌تری را ارائه می‌دهند.

تاریخچه معادله یانگ-لاپلاس

توسعه معادله یانگ-لاپلاس یک نقطه عطف مهم در درک پدیده‌های سطحی و عمل موئینه است.

مشاهدات و نظریه‌های اولیه

مطالعه عمل موئینه به زمان‌های باستان برمی‌گردد، اما بررسی‌های علمی سیستماتیک در دوره رنسانس آغاز شد:

  • لئوناردو دا وینچی (قرن 15): مشاهدات دقیقی از عمل موئینه در لوله‌های نازک انجام داد
  • فرانسیس هاوکسبی (اوایل قرن 18): آزمایشات کمی بر روی عمل موئینه انجام داد
  • جیمز جوری (1718): "قانون جوری" را فرمول‌بندی کرد که ارتفاع عمل موئینه را به قطر لوله مرتبط می‌کند

توسعه معادله

معادله‌ای که ما امروز می‌شناسیم از کار دو دانشمند که به طور مستقل کار کردند به وجود آمد:

  • توماس یانگ (1805): مقاله‌ای با عنوان "مقاله‌ای در مورد چسبندگی سیالات" در معاملات فلسفی انجمن سلطنتی لندن منتشر کرد که مفهوم کشش سطحی و رابطه آن با اختلاف فشار در interfaces منحنی را معرفی کرد.

  • پیر-سیمون لاپلاس (1806): در اثر بزرگ خود "مکانیک آسمانی"، لاپلاس یک چارچوب ریاضی برای عمل موئینه توسعه داد و معادله‌ای را که اختلاف فشار را به انحنای سطح مرتبط می‌کند، استخراج کرد.

ترکیب بینش‌های فیزیکی یانگ و دقت ریاضی لاپلاس منجر به آنچه ما اکنون به عنوان معادله یانگ-لاپلاس می‌دانیم، شد.

اصلاحات و گسترش‌ها

در قرن‌های بعد، معادله اصلاح و گسترش یافت:

  • کارل فردریش گاوس (1830): رویکردی واریاسیونی به عمل موئینه ارائه داد و نشان داد که سطوح مایع اشکالی را اتخاذ می‌کنند که انرژی کل را حداقل می‌کند
  • جوزف پلاتو (اواسط قرن 19): آزمایشات گسترده‌ای بر روی فیلم‌های صابونی انجام داد که پیش‌بینی‌های معادله یانگ-لاپلاس را تأیید کرد
  • لرد ریلی (اواخر قرن 19): از معادله برای مطالعه پایداری جت‌های مایع و تشکیل قطرات استفاده کرد
  • عصر مدرن (قرن 20-21): توسعه روش‌های محاسباتی برای حل معادله برای هندسه‌های پیچیده و گنجاندن اثرات اضافی مانند گرانش، میدان‌های الکتریکی و سورفکتانت‌ها

امروز، معادله یانگ-لاپلاس همچنان یک سنگ بنای علم بین‌سطحی است و به طور مداوم کاربردهای جدیدی پیدا می‌کند زیرا فناوری به مقیاس‌های میکرو و نانو پیشرفت می‌کند.

مثال‌های کد

در اینجا پیاده‌سازی‌های معادله یانگ-لاپلاس در زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف آورده شده است:

1' فرمول اکسل برای معادله یانگ-لاپلاس (interface کروی)
2=2*B2/C2
3
4' که در آن:
5' B2 شامل کشش سطحی به N/m است
6' C2 شامل شعاع به متر است
7' نتیجه به Pa است
8
9' برای حالت عمومی با دو شعاع اصلی:
10=B2*(1/C2+1/D2)
11
12' که در آن:
13' B2 شامل کشش سطحی به N/m است
14' C2 شامل شعاع اول به متر است
15' D2 شامل شعاع دوم به متر است
16

سوالات متداول

معادله یانگ-لاپلاس برای چه استفاده می‌شود؟

معادله یانگ-لاپلاس برای محاسبه اختلاف فشار در سراسر یک interface سیالی منحنی به دلیل کشش سطحی استفاده می‌شود. این معادله برای درک پدیده‌هایی مانند عمل موئینه، تشکیل قطرات، پایداری حباب و کاربردهای مختلف میکروسیالات ضروری است. این معادله به مهندسان و دانشمندان کمک می‌کند تا سیستم‌های مربوط به interface‌های سیالی را طراحی و پیش‌بینی کنند که چگونه تحت شرایط مختلف رفتار خواهند کرد.

چرا فشار در داخل قطرات کوچک‌تر بالاتر است؟

قطرات کوچک‌تر فشار داخلی بالاتری دارند زیرا انحنای بیشتری دارند. طبق معادله یانگ-لاپلاس، اختلاف فشار به طور معکوس با شعاع انحنا نسبت دارد. با کاهش شعاع، انحنا (1/R) افزایش می‌یابد که منجر به اختلاف فشار بالاتر می‌شود. این توضیح می‌دهد که چرا قطرات کوچک‌تر آب سریع‌تر تبخیر می‌شوند و چرا حباب‌های کوچک‌تر در یک فوم تمایل به کوچک شدن دارند در حالی که بزرگ‌ترها رشد می‌کنند.

چگونه دما بر معادله یانگ-لاپلاس تأثیر می‌گذارد؟

دمای محیط به طور عمده از طریق تأثیر آن بر کشش سطحی بر معادله یانگ-لاپلاس تأثیر می‌گذارد. برای اکثر مایعات، کشش سطحی به طور تقریبی خطی با افزایش دما کاهش می‌یابد. این بدان معناست که اختلاف فشار در سراسر یک interface منحنی نیز با افزایش دما کاهش می‌یابد، به شرطی که هندسه ثابت بماند. در نزدیکی نقطه بحرانی یک مایع، کشش سطحی به صفر نزدیک می‌شود و اثر یانگ-لاپلاس ناچیز می‌شود.

آیا معادله یانگ-لاپلاس می‌تواند به سطوح غیر کروی اعمال شود؟

بله، فرم عمومی معادله یانگ-لاپلاس به هر interface منحنی، نه تنها سطوح کروی، اعمال می‌شود. این معادله از دو شعاع اصلی انحنا استفاده می‌کند که می‌توانند برای سطوح غیر کروی متفاوت باشند. برای هندسه‌های پیچیده، این شعاع‌ها ممکن است از نقطه‌ای به نقطه دیگر در طول سطح متفاوت باشند که نیاز به درمان ریاضی پیچیده‌تر یا روش‌های عددی برای حل شکل کل interface دارد.

رابطه بین معادله یانگ-لاپلاس و عمل موئینه چیست؟

معادله یانگ-لاپلاس به طور مستقیم عمل موئینه را توضیح می‌دهد. در یک لوله باریک، meniscus منحنی یک اختلاف فشار ایجاد می‌کند که طبق معادله بیان می‌شود. این اختلاف فشار مایع را به سمت بالا در برابر گرانش می‌کشاند تا زمانی که به تعادل برسد. ارتفاع عمل موئینه می‌تواند با برابر قرار دادن اختلاف فشار ناشی از معادله یانگ-لاپلاس با فشار هیدرواستاتیک ستون مایع بالا رفته (ρgh) به دست آید که منجر به فرمول معروف h = 2γcosθ/(ρgr) می‌شود.

دقت معادله یانگ-لاپلاس در مقیاس‌های بسیار کوچک چقدر است؟

معادله یانگ-لاپلاس به طور کلی در مقیاس‌های میکروسکوپی (میکرومتر) دقیق است، اما در مقیاس‌های نانو، اثرات اضافی قابل توجه می‌شوند. این اثرات شامل تنش خط (در خط تماس سه‌فازی)، فشار جداسازی (در فیلم‌های نازک) و تعاملات مولکولی است. در این مقیاس‌ها، فرضیات پیوسته شروع به شکستن می‌کنند و معادله کلاسیک یانگ-لاپلاس ممکن است نیاز به اصلاحات یا جایگزینی با رویکردهای دینامیک مولکولی داشته باشد.

تفاوت بین معادله یانگ و معادله یانگ-لاپلاس چیست؟

در حالی که مرتبط هستند، این معادلات جنبه‌های مختلفی از interface‌های سیالی را توصیف می‌کنند. معادله یانگ-لاپلاس اختلاف فشار را به انحنا و کشش سطحی مرتبط می‌کند. معادله یانگ (گاهی اوقات معادله یانگ نامیده می‌شود) زاویه تماس را که زمانی که یک interface مایع-بخار با یک سطح جامد ملاقات می‌کند توصیف می‌کند و آن را به کشش‌های بین سه فاز (جامد-بخار، جامد-مایع و مایع-بخار) مرتبط می‌کند. هر دو معادله توسط توماس یانگ توسعه یافته‌اند و در درک پدیده‌های بین‌سطحی بنیادی هستند.

سورفکتانت‌ها چگونه بر فشار یانگ-لاپلاس تأثیر می‌گذارند؟

سورفکتانت‌ها کشش سطحی را با جذب در interface مایع کاهش می‌دهند. طبق معادله یانگ-لاپلاس، این به طور مستقیم اختلاف فشار در سراسر interface را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، سورفکتانت‌ها می‌توانند گرادیان‌های کشش سطحی (اثر مارنگونی) ایجاد کنند وقتی که به طور نامنظم توزیع شده‌اند، که باعث جریان‌ها و رفتارهای دینامیکی پیچیده‌ای می‌شود که توسط معادله یانگ-لاپلاس ایستا درک نمی‌شود. به همین دلیل است که سورفکتانت‌ها فوم‌ها و امولسیون‌ها را پایدار می‌کنند—آنها اختلاف فشار را که باعث هم‌پوشانی می‌شود، کاهش می‌دهند.

آیا معادله یانگ-لاپلاس می‌تواند شکل یک قطره آویزان را پیش‌بینی کند؟

بله، معادله یانگ-لاپلاس، همراه با اثرات گرانشی، می‌تواند شکل یک قطره آویزان را پیش‌بینی کند. برای چنین مواردی، معمولاً معادله به صورت انحنای میانگین نوشته می‌شود و به صورت عددی به عنوان یک مسئله مقدار مرزی حل می‌شود. این رویکرد اساس روش قطره آویزان برای اندازه‌گیری کشش سطحی است، جایی که شکل مشاهده شده قطره با پروفیل‌های نظری محاسبه شده از معادله یانگ-لاپلاس مطابقت داده می‌شود.

چه واحدهایی باید با معادله یانگ-لاپلاس استفاده کنم؟

برای نتایج سازگار، از واحدهای SI با معادله یانگ-لاپلاس استفاده کنید:

  • کشش سطحی (γ): نیوتن بر متر (N/m)
  • شعاع‌های انحنا (R₁، R₂): متر (m)
  • اختلاف فشار (ΔP): پاسکال (Pa)

اگر از سیستم‌های واحد دیگر استفاده می‌کنید، از سازگاری اطمینان حاصل کنید. به عنوان مثال، در واحدهای CGS، از دین بر سانتی‌متر برای کشش سطحی، سانتی‌متر برای شعاع‌ها و دین بر سانتی‌متر مربع برای فشار استفاده کنید.

منابع

  1. de Gennes, P.G., Brochard-Wyart, F., & Quéré, D. (2004). Capillarity and Wetting Phenomena: Drops, Bubbles, Pearls, Waves. Springer.

  2. Adamson, A.W., & Gast, A.P. (1997). Physical Chemistry of Surfaces (6th ed.). Wiley-Interscience.

  3. Israelachvili, J.N. (2011). Intermolecular and Surface Forces (3rd ed.). Academic Press.

  4. Rowlinson, J.S., & Widom, B. (2002). Molecular Theory of Capillarity. Dover Publications.

  5. Young, T. (1805). "An Essay on the Cohesion of Fluids". Philosophical Transactions of the Royal Society of London, 95, 65-87.

  6. Laplace, P.S. (1806). Traité de Mécanique Céleste, Supplement to Book 10.

  7. Defay, R., & Prigogine, I. (1966). Surface Tension and Adsorption. Longmans.

  8. Finn, R. (1986). Equilibrium Capillary Surfaces. Springer-Verlag.

  9. Derjaguin, B.V., Churaev, N.V., & Muller, V.M. (1987). Surface Forces. Consultants Bureau.

  10. Lautrup, B. (2011). Physics of Continuous Matter: Exotic and Everyday Phenomena in the Macroscopic World (2nd ed.). CRC Press.

آیا آماده‌اید تا اختلاف فشارها در سراسر interface‌های منحنی را محاسبه کنید؟ هم‌اکنون حل‌کننده معادله یانگ-لاپلاس ما را امتحان کنید و بینش‌هایی در مورد پدیده‌های کشش سطحی به دست آورید. برای ابزارها و محاسبات دیگر مکانیک سیالات، منابع دیگر ما را بررسی کنید.