Bereken de Vloeroppervlakteverhouding (FAR) door de totale gebouwoppervlakte te delen door de perceeloppervlakte. Essentieel voor stadsplanning, naleving van bestemmingsplannen en vastgoedontwikkelingsprojecten.
Som van alle vloeroppervlakken in het gebouw(vierkante ft of vierkante m, gebruik dezelfde eenheden voor beide invoer)
Totale oppervlakte van het stuk grond(vierkante ft of vierkante m, gebruik dezelfde eenheden voor beide invoer)
Vloeroppervlakteverhouding (FAR)
—
Deze visualisatie toont de relatie tussen gebouwoppervlak en perceeloppervlak
De Vloeroppervlakteverhouding (FAR) is een kritische maatstaf in de stadsplanning en vastgoedontwikkeling die de relatie meet tussen de totale vloeroppervlakte van een gebouw en de grootte van het perceel waarop het is gebouwd. Deze Vloeroppervlakteverhouding Calculator biedt een eenvoudige, nauwkeurige manier om de FAR voor elk bouwproject te bepalen door de totale vloeroppervlakte te delen door het perceeloppervlak. Het begrijpen van FAR is essentieel voor ontwikkelaars, architecten, stadsplanners en vastgoedbezitters, omdat het rechtstreeks van invloed is op wat er op een specifiek stuk grond kan worden gebouwd en helpt om te voldoen aan lokale bestemmingsplannen en bouwvoorschriften.
FAR dient als een fundamenteel controlemechanisme in stedelijke ontwikkeling, waardoor gemeenten de dichtheid kunnen beheren, overbevolking kunnen voorkomen en het karakter van buurten kunnen behouden. Of je nu een nieuw bouwproject plant, een bestaand pand evalueert of gewoon probeert de bestemmingsvereisten te begrijpen, onze FAR-calculator biedt een eenvoudige oplossing voor snelle en nauwkeurige berekeningen.
De Vloeroppervlakteverhouding wordt berekend met behulp van een eenvoudige wiskundige formule:
Waarbij:
Bijvoorbeeld, als een gebouw een totale vloeroppervlakte van 20.000 vierkante voet heeft en op een perceel grond van 10.000 vierkante voet staat, zou de FAR zijn:
Dit betekent dat de totale vloeroppervlakte van het gebouw twee keer de grootte van het perceeloppervlak is.
Consistente Eenheden: Zowel de gebouwoppervlakte als de perceeloppervlakte moeten in dezelfde eenheden worden gemeten (ofwel vierkante voet of vierkante meter).
Berekening van Gebouwoppervlakte: De totale gebouwoppervlakte omvat doorgaans alle gesloten ruimtes over alle verdiepingen, maar lokale voorschriften kunnen bepaalde uitsluitingen of inclusies specificeren:
Afronding: FAR-waarden worden doorgaans tot op twee decimalen uitgedrukt voor precisie in bestemmingsplannen.
Het gebruik van onze Vloeroppervlakteverhouding Calculator is eenvoudig:
Verzamel je Metingen
Voer je Gegevens In
Bekijk je Resultaten
Interpreteer de Resultaten
Sla of Deel je Berekening op
Berekeningen van de Vloeroppervlakteverhouding zijn essentieel in talrijke scenario's binnen stadsplanning, architectuur, vastgoed en vastgoedontwikkeling:
De meeste gemeenten stellen maximale FAR-waarden vast voor verschillende zones om de ontwikkelingsdichtheid te beheersen. Ontwikkelaars en architecten moeten de FAR berekenen tijdens de ontwerpfase om ervoor te zorgen dat projecten voldoen aan deze voorschriften. Bijvoorbeeld, een woonzone kan een maximale FAR van 0,5 hebben, terwijl een commerciële wijk in het centrum een FAR van 10 of hoger kan toestaan.
Vastgoedtaxateurs en investeerders gebruiken FAR om het ontwikkelingspotentieel van een eigendom te beoordelen. Een eigendom met ongebruikte FAR (waarbij het huidige gebouw de maximaal toegestane verhouding niet benut) kan aanzienlijke ontwikkelingswaarde hebben. Bijvoorbeeld, een eigendom met een huidige FAR van 1,2 in een zone die een FAR van 3,0 toestaat, heeft aanzienlijke onbenutte ontwikkelingsmogelijkheden.
Stadsplanners gebruiken FAR als een instrument om stedelijke omgevingen vorm te geven. Door verschillende FAR-limieten in verschillende buurten vast te stellen, kunnen ze:
Ontwikkelaars voeren haalbaarheidsstudies uit met behulp van FAR-berekeningen om het maximale bouwbare oppervlak op een locatie te bepalen, wat rechtstreeks van invloed is op de project-economie. Bijvoorbeeld, bij het evalueren van een perceel van 20.000 vierkante voet met een toegestane FAR van 2,5, weet een ontwikkelaar dat ze tot 50.000 vierkante voet vloeroppervlakte kunnen bouwen.
Vastgoedbezitters die renovaties plannen, moeten de bestaande FAR berekenen om te bepalen of er ruimte is voor uitbreiding onder de huidige bestemmingsvoorschriften. Als een gebouw al de momenteel toegestane FAR overschrijdt (zoals kan gebeuren met oudere structuren onder nieuwere bestemmingswetten), kunnen uitbreidingen beperkt zijn of speciale afwijkingen vereisen.
In sommige jurisdicties kunnen ongebruikte FAR tussen eigendommen worden overgedragen via TDR-programma's. Het nauwkeurig berekenen van de FAR is essentieel om te bepalen hoeveel ontwikkelingsrechten kunnen worden verkocht of gekocht.
Hoewel FAR een veelgebruikte maatstaf is voor het reguleren van bouwdichtheid, bestaan er verschillende alternatieve of aanvullende maatregelen:
Perceelbedekking Ratio: Meet het percentage van het perceel dat door de gebouwvoetafdruk wordt bedekt, met de nadruk op de dichtheid op de grond in plaats van de verticale ontwikkeling.
Bouwhoogtebeperkingen: Beperken rechtstreeks de verticale dimensie van gebouwen, vaak in combinatie met FAR gebruikt.
Terugtrekvereisten: Specificeer minimale afstanden tussen gebouwen en perceellijnen, wat indirect het bouwbare gebied beïnvloedt.
Eenheiddichtheid: Reguleert het aantal wooneenheden per hectare, vooral relevant voor residentiële ontwikkelingen.
Vloeroppervlakte per Bezetter: Gebruikt in bouwvoorschriften om voldoende ruimte voor gezondheid en veiligheid te waarborgen, vooral in residentiële en kantoorgebouwen.
Open Ruimte Ratio: Vereist dat een minimaal percentage van het perceel als open ruimte blijft, ter aanvulling van FAR door ervoor te zorgen dat niet-ontwikkelde gebieden behouden blijven.
Elk van deze alternatieven behandelt verschillende aspecten van ontwikkelingscontrole, en veel jurisdicties gebruiken een combinatie van deze maatstaven om de gewenste stedelijke vormen te bereiken.
Het concept van Vloeroppervlakteverhouding ontstond in het begin van de 20e eeuw toen steden begonnen met het implementeren van meer geavanceerde bestemmingsplannen om stedelijke groei te beheren. De baanbrekende 1916 Zoning Resolution van New York City was een van de eerste die FAR-achtige concepten incorporeerde, hoewel de term zelf pas later wijdverbreid werd gebruikt.
1916: De Zoning Resolution van New York City introduceerde bouwvolumecontroles die, hoewel ze niet expliciet FAR gebruikten, de basis legden voor dichtheidsregulering.
1940s-1950s: Het concept van FAR werd meer formeel in de theorie van stadsplanning naarmate modernistische benaderingen van stadsplanning aan populariteit wonnen.
1961: De uitgebreide herziening van de stadsplanning van New York City incorporeerde expliciet FAR als een primair reguleringsinstrument, waarmee een precedent werd geschapen voor andere gemeenten.
1970s-1980s: Veel steden hebben hun FAR-regelgeving verfijnd, waarbij ze verschillende ratios voor verschillende districten hebben geïmplementeerd en bonussystemen hebben geïntroduceerd om gewenste ontwikkelingskenmerken zoals openbare pleinen of betaalbare huisvesting te stimuleren.
1990s-Heden: Veel steden hebben hun FAR-regelgeving verfijnd om slim groeien, transit-georiënteerde ontwikkeling en duurzaamheidsdoelen te bevorderen. Sommige jurisdicties hebben vormgebaseerde codes geïmplementeerd die naast of in plaats van traditionele FAR-controles werken.
De evolutie van FAR-regelgeving weerspiegelt veranderende stedelijke planningsfilosofieën en maatschappelijke prioriteiten. Vroege implementaties concentreerden zich voornamelijk op het voorkomen van overbevolking en het waarborgen van voldoende licht en lucht. Moderne benaderingen gebruiken FAR vaak als onderdeel van een uitgebreide strategie om levendige, gemengde buurten te creëren, duurzame ontwikkelingspatronen aan te moedigen en het karakter van gemeenschappen te behouden.
Tegenwoordig blijft FAR een fundamenteel hulpmiddel in de stadsplanning wereldwijd, hoewel de toepassing aanzienlijk verschilt tussen verschillende steden en landen. In sommige regio's kan het onder verschillende termen bekend staan, zoals Floor Space Index (FSI) in India, Plot Ratio in het Verenigd Koninkrijk en Hongkong, of Site Intensity in delen van Europa.
Hier zijn voorbeelden van hoe je de Vloeroppervlakteverhouding in verschillende programmeertalen kunt berekenen:
1' Excel formule voor FAR-berekening
2=B2/C2
3' Waar B2 de totale gebouwoppervlakte bevat en C2 de perceeloppervlakte
4
5' Excel VBA Functie
6Function CalculateFAR(BuildingArea As Double, PlotArea As Double) As Double
7 If PlotArea <= 0 Then
8 CalculateFAR = CVErr(xlErrValue)
9 Else
10 CalculateFAR = BuildingArea / PlotArea
11 End If
12End Function
13
1def calculate_far(building_area, plot_area):
2 """
3 Bereken Vloeroppervlakteverhouding (FAR)
4
5 Args:
6 building_area (float): Totale vloeroppervlakte van het gebouw in vierkante voet of vierkante meter
7 plot_area (float): Totale oppervlakte van het perceel in dezelfde eenheden
8
9 Returns:
10 float: De berekende FAR of None als invoer ongeldig is
11 """
12 if building_area <= 0 or plot_area <= 0:
13 return None
14
15 return building_area / plot_area
16
17# Voorbeeld gebruik
18total_building_area = 25000 # vierkante voet
19plot_area = 10000 # vierkante voet
20far = calculate_far(total_building_area, plot_area)
21print(f"Vloeroppervlakteverhouding: {far:.2f}")
22
1/**
2 * Bereken Vloeroppervlakteverhouding (FAR)
3 * @param {number} buildingArea - Totale vloeroppervlakte van het gebouw
4 * @param {number} plotArea - Totale oppervlakte van het perceel
5 * @returns {number|null} - De berekende FAR of null als invoer ongeldig is
6 */
7function calculateFAR(buildingArea, plotArea) {
8 if (buildingArea <= 0 || plotArea <= 0) {
9 return null;
10 }
11
12 return buildingArea / plotArea;
13}
14
15// Voorbeeld gebruik
16const totalBuildingArea = 15000; // vierkante voet
17const plotArea = 5000; // vierkante voet
18const far = calculateFAR(totalBuildingArea, plotArea);
19console.log(`Vloeroppervlakteverhouding: ${far.toFixed(2)}`);
20
1public class FARCalculator {
2 /**
3 * Bereken Vloeroppervlakteverhouding
4 *
5 * @param buildingArea Totale vloeroppervlakte van het gebouw
6 * @param plotArea Totale oppervlakte van het perceel
7 * @return De berekende FAR of -1 als invoer ongeldig is
8 */
9 public static double calculateFAR(double buildingArea, double plotArea) {
10 if (buildingArea <= 0 || plotArea <= 0) {
11 return -1; // Ongeldige invoer
12 }
13
14 return buildingArea / plotArea;
15 }
16
17 public static void main(String[] args) {
18 double totalBuildingArea = 30000; // vierkante voet
19 double plotArea = 10000; // vierkante voet
20
21 double far = calculateFAR(totalBuildingArea, plotArea);
22 if (far >= 0) {
23 System.out.printf("Vloeroppervlakteverhouding: %.2f%n", far);
24 } else {
25 System.out.println("Ongeldige invoerwaarden");
26 }
27 }
28}
29
1public class FARCalculator
2{
3 /// <summary>
4 /// Bereken Vloeroppervlakteverhouding (FAR)
5 /// </summary>
6 /// <param name="buildingArea">Totale vloeroppervlakte van het gebouw</param>
7 /// <param name="plotArea">Totale oppervlakte van het perceel</param>
8 /// <returns>De berekende FAR of null als invoer ongeldig is</returns>
9 public static double? CalculateFAR(double buildingArea, double plotArea)
10 {
11 if (buildingArea <= 0 || plotArea <= 0)
12 {
13 return null;
14 }
15
16 return buildingArea / plotArea;
17 }
18
19 // Voorbeeld gebruik
20 public static void Main()
21 {
22 double totalBuildingArea = 40000; // vierkante voet
23 double plotArea = 8000; // vierkante voet
24
25 double? far = CalculateFAR(totalBuildingArea, plotArea);
26 if (far.HasValue)
27 {
28 Console.WriteLine($"Vloeroppervlakteverhouding: {far.Value:F2}");
29 }
30 else
31 {
32 Console.WriteLine("Ongeldige invoerwaarden");
33 }
34 }
35}
36
Hier zijn enkele praktische voorbeelden van FAR-berekeningen voor verschillende soorten gebouwen:
Deze laagdichte ontwikkeling gebruikt slechts de helft van de potentiële bouwruimte ten opzichte van de perceelgrootte.
Dit vertegenwoordigt een gemiddelde dichtheid die typisch is voor stedelijke woongebieden.
Deze hoge FAR is kenmerkend voor centrale zakelijke districten in grote steden.
Dit vertegenwoordigt een dichte, gemengde ontwikkeling die het gebruik van grond maximaliseert.
Gebouwtype | Laag-Dichtheid Zone | Gemiddeld-Dichtheid Zone | Hoog-Dichtheid Zone |
---|---|---|---|
Eengezinswoning | 0.2 - 0.5 | 0.5 - 1.0 | 1.0 - 2.0 |
Meergezinswoning | 0.5 - 1.0 | 1.0 - 3.0 | 3.0 - 6.0 |
Commercieel/Winkel | 0.3 - 1.0 | 1.0 - 4.0 | 4.0 - 10.0 |
Kantoor | 0.5 - 2.0 | 2.0 - 6.0 | 6.0 - 15.0 |
Gemengd Gebruik | 0.5 - 2.0 | 2.0 - 5.0 | 5.0 - 20.0 |
Industrieel | 0.1 - 0.5 | 0.5 - 1.5 | 1.5 - 3.0 |
Opmerking: Deze reeksen zijn illustratief en werkelijke FAR-limieten variëren aanzienlijk per jurisdictie.
Vloeroppervlakteverhouding (FAR) is een maatstaf die de relatie uitdrukt tussen de totale bruikbare vloeroppervlakte van een gebouw en de grootte van het perceel waarop het is gebouwd. Het wordt berekend door de totale vloeroppervlakte van alle gebouwen op een perceel te delen door de oppervlakte van het perceel.
FAR is een cruciaal instrument in de bestemmingsplanning dat gemeenten helpt de ontwikkelingsdichtheid te beheersen, de capaciteit van infrastructuur te beheren, overbevolking te voorkomen en het karakter van buurten te behouden. Het heeft directe invloed op de grootte en schaal van gebouwen die op een bepaald perceel kunnen worden geconstrueerd.
Om de FAR te berekenen, deel je de totale vloeroppervlakte van alle niveaus van alle gebouwen op een perceel door de oppervlakte van het perceel. Bijvoorbeeld, als een perceel van 10.000 vierkante voet een gebouw bevat met een totale vloeroppervlakte van 25.000 vierkante voet, is de FAR 2,5.
FAR-waarden variëren doorgaans van minder dan 1,0 in suburbane of laagdichte gebieden tot 15,0 of hoger in dichte stedelijke centra. Een FAR onder 1,0 betekent dat de totale vloeroppervlakte kleiner is dan de perceelgrootte, terwijl een FAR boven 1,0 aangeeft dat de vloeroppervlakte de perceelgrootte overschrijdt (door meerdere verdiepingen).
Dit varieert per jurisdictie. Sommige gemeenten sluiten kelders, mechanische ruimtes, parkeerplaatsen of andere specifieke ruimtes uit van FAR-berekeningen, terwijl anderen ze opnemen. Controleer altijd de lokale bestemmingsplannen voor specifieke definities van welke vloeroppervlakten meetellen voor FAR.
Eigenschappen met een hogere toegestane FAR hebben doorgaans een groter ontwikkelingspotentieel en kunnen hogere waarden hebben. Investeerders en ontwikkelaars zoeken vaak naar eigendommen waarbij de bestaande gebouwen minder dan de maximaal toegestane FAR benutten, wat kansen creëert voor uitbreiding of herontwikkeling.
Hoewel het basisconcept vergelijkbaar is, kan FAR in verschillende landen onder verschillende namen bekend staan, zoals Floor Space Index (FSI) in India, Plot Ratio in het VK en Hongkong, of Site Intensity in delen van Europa. Berekeningsmethoden en regelgevende benaderingen variëren ook per jurisdictie.
De maximaal toegestane FAR wordt bepaald door lokale bestemmingsvoorschriften. Neem contact op met je gemeentelijke plannings- of bestemmingsafdeling, controleer de bestemmingscode online of raadpleeg een lokale architect of vastgoedadvocaat om de specifieke FAR-limieten voor je eigendom te bepalen.
Barnett, J. (2011). City Design: Modernist, Traditional, Green and Systems Perspectives. Routledge.
Berke, P. R., Godschalk, D. R., Kaiser, E. J., & Rodriguez, D. A. (2006). Urban Land Use Planning. University of Illinois Press.
Joshi, K. K., & Kono, T. (2009). "Optimalisatie van de vloeroppervlakteverhoudingregelgeving in een groeiende stad." Regional Science and Urban Economics, 39(4), 502-511.
Talen, E. (2012). City Rules: How Regulations Affect Urban Form. Island Press.
American Planning Association. (2006). Planning and Urban Design Standards. Wiley.
NYC Department of City Planning. "Glossary of Planning Terms." https://www1.nyc.gov/site/planning/zoning/glossary.page
Lehnerer, A. (2009). Grand Urban Rules. 010 Publishers.
Pont, M. B., & Haupt, P. (2010). Spacematrix: Space, Density and Urban Form. NAi Publishers.
De Vloeroppervlakteverhouding (FAR) is een fundamenteel concept in stadsplanning en vastgoedontwikkeling dat een gestandaardiseerde manier biedt om de bouwdichtheid te meten en te reguleren. Door te begrijpen hoe je de FAR kunt berekenen en interpreteren, kunnen vastgoedbezitters, ontwikkelaars, architecten en planners weloverwogen beslissingen nemen over het gebruik van grond en ervoor zorgen dat ze voldoen aan lokale bestemmingsvoorschriften.
Onze Vloeroppervlakteverhouding Calculator vereenvoudigt deze essentiële berekening, zodat je snel de FAR voor elk eigendom of ontwikkelingsproject kunt bepalen. Of je nu een bestaand gebouw evalueert, een nieuwe ontwikkeling plant of gewoon het ontwikkelingspotentieel van een eigendom probeert te begrijpen, deze tool biedt de nauwkeurige informatie die je nodig hebt.
Vergeet niet dat hoewel FAR een universeel concept is, specifieke regelgeving en berekeningsmethoden kunnen variëren per jurisdictie. Raadpleeg altijd je lokale bestemmingscode of planningsafdeling voor de exacte vereisten die van toepassing zijn op jouw eigendom.
Klaar om de Vloeroppervlakteverhouding voor jouw project te berekenen? Voer je gebouw- en perceeloppervlakten hierboven in om te beginnen!
Ontdek meer tools die handig kunnen zijn voor uw workflow