محاسبه کاهش نقطه انجماد برای محلول‌ها

محاسبه کنید که چگونه نقطه انجماد یک حلال با اضافه شدن یک حلّال کاهش می‌یابد، بر اساس ثابت نقطه انجماد مولالی، مولالیته و عامل وان't Hoff.

محاسبه کاهش نقطه انجماد

°C·kg/mol

ثابت کاهش نقطه انجماد مولالی خاص حلال است. مقادیر رایج: آب (1.86)، بنزن (5.12)، اسید استیک (3.90).

mol/kg

غلظت حلّال به مول در کیلوگرم حلال.

تعداد ذراتی که یک حلّال هنگام حل شدن تشکیل می‌دهد. برای غیر الکترولیت‌ها مانند شکر، i = 1. برای الکترولیت‌های قوی، i برابر با تعداد یون‌های تشکیل شده است.

فرمول محاسبه

ΔTf = i × Kf × m

جایی که ΔTf کاهش نقطه انجماد، i ضریب وان't هاف، Kf ثابت کاهش نقطه انجماد مولالی و m مولالیته است.

ΔTf = 1 × 1.86 × 1.00 = 0.00 °C

تصویرسازی

نقطه انجماد اصلی (0°C)
نقطه انجماد جدید (-0.00°C)
محلول

نمایش بصری کاهش نقطه انجماد (به مقیاس نیست)

کاهش نقطه انجماد

0.00 °C
کپی

این میزان کاهش نقطه انجماد حلال به دلیل حل شدن حلّال است.

مقادیر رایج Kf

حلالKf (°C·kg/mol)
آب1.86 °C·kg/mol
بنزن5.12 °C·kg/mol
اسید استیک3.90 °C·kg/mol
سیکلوهکسان20.0 °C·kg/mol
📚

مستندات

محاسبه نقطه انجماد

مقدمه

محاسبه نقطه انجماد ابزاری قدرتمند است که تعیین می‌کند نقطه انجماد یک حلال چقدر کاهش می‌یابد زمانی که یک حلّال در آن حل می‌شود. این پدیده که به آن کاهش نقطه انجماد گفته می‌شود، یکی از خواص همبستگی محلول‌ها است که به غلظت ذرات حل شده وابسته است و نه به هویت شیمیایی آن‌ها. زمانی که حلّال‌ها به یک حلال خالص اضافه می‌شوند، ساختار کریستالی حلال را مختل می‌کنند و نیاز به دمای پایین‌تری برای انجماد محلول نسبت به حلال خالص دارند. محاسبه‌گر ما به‌طور دقیق این تغییر دما را بر اساس خواص هر دو حلال و حلّال تعیین می‌کند.

چه شما یک دانشجوی شیمی باشید که خواص همبستگی را مطالعه می‌کند، یک محقق که با محلول‌ها کار می‌کند، یا یک مهندس که در حال طراحی مخلوط‌های ضد یخ است، این محاسبه‌گر مقادیر دقیق کاهش نقطه انجماد را بر اساس سه پارامتر کلیدی: ثابت کاهش نقطه انجماد مولالی (Kf)، مولالیته محلول و عامل ونت هاف حلّال ارائه می‌دهد.

فرمول و محاسبه

کاهش نقطه انجماد (ΔTf) با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

ΔTf=i×Kf×m\Delta T_f = i \times K_f \times m

جایی که:

  • ΔTf کاهش نقطه انجماد (کاهش دما در نقطه انجماد) اندازه‌گیری شده به °C یا K
  • i عامل ونت هاف (تعداد ذراتی که یک حلّال هنگام حل شدن تشکیل می‌دهد)
  • Kf ثابت کاهش نقطه انجماد مولالی، خاص به حلال (به °C·kg/mol)
  • m مولالیته محلول (به mol/kg)

درک متغیرها

ثابت کاهش نقطه انجماد مولالی (Kf)

مقدار Kf خاص به هر حلال است و نشان می‌دهد که چقدر نقطه انجماد به ازای هر واحد غلظت مولالی کاهش می‌یابد. مقادیر رایج Kf شامل:

حلالKf (°C·kg/mol)
آب1.86
بنزن5.12
اسید استیک3.90
سیکلوهگزان20.0
کامفر40.0
نفتالین6.80

مولالیته (m)

مولالیته غلظت یک محلول است که به‌صورت تعداد مول‌های حلّال به ازای کیلوگرم حلال بیان می‌شود. این مقدار با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

m=مول‌های حلّالکیلوگرم حلالm = \frac{\text{مول‌های حلّال}}{\text{کیلوگرم حلال}}

برخلاف مولاریته، مولالیته تحت تأثیر تغییرات دما قرار نمی‌گیرد و این ویژگی آن را برای محاسبات خواص همبستگی ایده‌آل می‌سازد.

عامل ونت هاف (i)

عامل ونت هاف نمایانگر تعداد ذراتی است که یک حلّال هنگام حل شدن در یک محلول تشکیل می‌دهد. برای حلّال‌های غیرالکترولیتی مانند شکر (ساکارز) که تفکیک نمی‌شوند، i = 1 است. برای الکترولیت‌ها که به یون‌ها تفکیک می‌شوند، i برابر با تعداد یون‌های تشکیل‌شده است:

حلّالمثالi نظری
غیرالکترولیت‌هاساکارز، گلوکز1
الکترولیت‌های قوی دوگانهNaCl، KBr2
الکترولیت‌های قوی سه‌گانهCaCl₂، Na₂SO₄3
الکترولیت‌های قوی چهارگانهAlCl₃، Na₃PO₄4

در عمل، عامل ونت هاف واقعی ممکن است به دلیل جفت شدن یون‌ها در غلظت‌های بالاتر کمتر از مقدار نظری باشد.

موارد و محدودیت‌ها

فرمول کاهش نقطه انجماد دارای چندین محدودیت است:

  1. محدودیت‌های غلظت: در غلظت‌های بالا (معمولاً بالای 0.1 mol/kg)، محلول‌ها ممکن است به‌طور غیرایده‌آل رفتار کنند و فرمول کمتر دقیق می‌شود.

  2. جفت شدن یون‌ها: در محلول‌های غلیظ، یون‌های با بار مخالف ممکن است با هم ارتباط برقرار کنند و تعداد ذرات مؤثر را کاهش دهند و عامل ونت هاف را پایین بیاورند.

  3. محدوده دما: فرمول فرض می‌کند که در نزدیکی نقطه انجماد استاندارد حلال عمل می‌کند.

  4. تعاملات حلّال-حلّال: تعاملات قوی بین مولکول‌های حلّال و حلال می‌تواند منجر به انحراف از رفتار ایده‌آل شود.

برای اکثر کاربردهای آموزشی و آزمایشگاهی عمومی، این محدودیت‌ها ناچیز هستند، اما باید برای کارهای با دقت بالا در نظر گرفته شوند.

راهنمای گام به گام

استفاده از محاسبه‌گر نقطه انجماد ما بسیار ساده است:

  1. وارد کردن ثابت کاهش نقطه انجماد مولالی (Kf)

    • مقدار Kf خاص به حلال خود را وارد کنید
    • می‌توانید از جدول حلال‌های رایج انتخاب کنید که به‌طور خودکار مقدار Kf را پر می‌کند
    • برای آب، مقدار پیش‌فرض 1.86 °C·kg/mol است
  2. وارد کردن مولالیته (m)

    • غلظت محلول خود را به‌صورت مول‌های حلّال به ازای کیلوگرم حلال وارد کنید
    • اگر وزن و وزن مولکولی حلّال خود را می‌دانید، می‌توانید مولالیته را به‌صورت زیر محاسبه کنید: مولالیته = (وزن حلّال / وزن مولکولی) / (وزن حلال به کیلوگرم)
  3. وارد کردن عامل ونت هاف (i)

    • برای غیرالکترولیت‌ها (مانند شکر) از i = 1 استفاده کنید
    • برای الکترولیت‌ها، از مقدار مناسب بر اساس تعداد یون‌های تشکیل‌شده استفاده کنید
    • برای NaCl، i به‌طور نظری 2 است (Na⁺ و Cl⁻)
    • برای CaCl₂، i به‌طور نظری 3 است (Ca²⁺ و 2 Cl⁻)
  4. مشاهده نتیجه

    • محاسبه‌گر به‌طور خودکار کاهش نقطه انجماد را محاسبه می‌کند
    • نتیجه نشان می‌دهد که محلول شما چند درجه سانتی‌گراد زیر نقطه انجماد عادی یخ خواهد زد
    • برای محلول‌های آبی، این مقدار را از 0°C کم کنید تا نقطه انجماد جدید را به‌دست آورید
  5. کپی یا ثبت نتیجه خود

    • از دکمه کپی برای ذخیره مقدار محاسبه‌شده در کلیپ‌بورد خود استفاده کنید

مثال محاسبه

بیایید کاهش نقطه انجماد یک محلول 1.0 mol/kg NaCl در آب را محاسبه کنیم:

  • Kf (آب) = 1.86 °C·kg/mol
  • مولالیته (m) = 1.0 mol/kg
  • عامل ونت هاف (i) برای NaCl = 2 (به‌طور نظری)

با استفاده از فرمول: ΔTf = i × Kf × m ΔTf = 2 × 1.86 × 1.0 = 3.72 °C

بنابراین، نقطه انجماد این محلول نمکی -3.72°C خواهد بود که 3.72°C زیر نقطه انجماد آب خالص (0°C) است.

موارد استفاده

محاسبات کاهش نقطه انجماد کاربردهای متعددی در زمینه‌های مختلف دارد:

1. محلول‌های ضد یخ

یکی از رایج‌ترین کاربردها در ضد یخ‌های اتومبیل است. اتیلن گلیکول یا پروپیلن گلیکول به آب اضافه می‌شود تا نقطه انجماد آن را کاهش دهد و از آسیب به موتور در هوای سرد جلوگیری کند. با محاسبه کاهش نقطه انجماد، مهندسان می‌توانند غلظت بهینه ضد یخ را برای شرایط آب و هوایی خاص تعیین کنند.

مثال: یک محلول 50% اتیلن گلیکول در آب می‌تواند نقطه انجماد را تقریباً 34°C کاهش دهد و به خودروها اجازه می‌دهد در شرایط بسیار سرد عمل کنند.

2. علم غذا و نگهداری

کاهش نقطه انجماد در علم غذا، به‌ویژه در تولید بستنی و فرآیندهای خشک‌کردن انجمادی نقش مهمی دارد. افزودن شکر و سایر حلّال‌ها به مخلوط‌های بستنی نقطه انجماد را کاهش می‌دهد و باعث ایجاد بلورهای یخ کوچکتر و در نتیجه بافتی نرم‌تر می‌شود.

مثال: بستنی معمولاً حاوی 14-16% شکر است که نقطه انجماد را به حدود -3°C کاهش می‌دهد و به آن اجازه می‌دهد حتی در حالت منجمد نرم و قابل اسکوپ باشد.

3. ذوب یخ در جاده‌ها و باندهای فرودگاه

نمک (معمولاً NaCl، CaCl₂ یا MgCl₂) بر روی جاده‌ها و باندهای فرودگاه پخش می‌شود تا یخ را ذوب کند و از تشکیل آن جلوگیری کند. نمک در فیلم نازک آب روی سطح یخ حل می‌شود و یک محلول با نقطه انجماد پایین‌تر از آب خالص ایجاد می‌کند.

مثال: کلسیم کلرید (CaCl₂) به‌ویژه برای ذوب یخ مؤثر است زیرا دارای عامل ونت هاف بالایی (i = 3) است و هنگام حل شدن گرما آزاد می‌کند و به ذوب یخ کمک می‌کند.

4. بیولوژی کریو و نگهداری بافت

در تحقیقات پزشکی و بیولوژیکی، کاهش نقطه انجماد برای حفظ نمونه‌های بیولوژیکی و بافت‌ها استفاده می‌شود. مواد محافظت‌کننده انجمادی مانند دی‌متیل سولفاکسید (DMSO) یا گلیسرول به سوسپانسیون‌های سلولی اضافه می‌شوند تا از تشکیل بلورهای یخ که می‌تواند به غشاء سلولی آسیب برساند، جلوگیری کنند.

مثال: یک محلول 10% DMSO می‌تواند نقطه انجماد یک سوسپانسیون سلولی را چندین درجه کاهش دهد و به خنک‌سازی آهسته و بهتر حفظ زنده‌مانی سلول کمک کند.

5. علم محیط زیست

دانشمندان محیط زیست از کاهش نقطه انجماد برای مطالعه شوری اقیانوس و پیش‌بینی تشکیل یخ دریا استفاده می‌کنند. نقطه انجماد آب دریا تقریباً -1.9°C به دلیل محتوای نمک آن است.

مثال: تغییرات شوری اقیانوس به دلیل ذوب یخ‌های قطبی می‌تواند با اندازه‌گیری تغییرات در نقطه انجماد نمونه‌های آب دریا نظارت شود.

جایگزین‌ها

در حالی که کاهش نقطه انجماد یک خاصیت همبستگی مهم است، خواص مرتبط دیگری نیز وجود دارد که می‌توانند برای مطالعه محلول‌ها استفاده شوند:

1. افزایش نقطه جوش

مشابه کاهش نقطه انجماد، نقطه جوش یک حلال زمانی که یک حلّال به آن اضافه می‌شود، افزایش می‌یابد. فرمول آن به‌صورت زیر است:

ΔTb=i×Kb×m\Delta T_b = i \times K_b \times m

جایی که Kb ثابت افزایش نقطه جوش مولالی است.

2. کاهش فشار بخار

افزودن یک حلّال غیر فرار به یک حلال، فشار بخار حلال را طبق قانون رائولت کاهش می‌دهد:

P=P0×XحلالP = P^0 \times X_{حلال}

جایی که P فشار بخار محلول، P⁰ فشار بخار حلال خالص و X کسر مولی حلال است.

3. فشار اسمزی

فشار اسمزی (π) یک خاصیت همبستگی دیگر است که به غلظت ذرات حل‌شده مربوط می‌شود:

π=iMRT\pi = iMRT

جایی که M مولاریته، R ثابت گاز و T دمای مطلق است.

این خواص جایگزین می‌توانند زمانی استفاده شوند که اندازه‌گیری‌های کاهش نقطه انجماد غیرعملی باشد یا زمانی که تأیید اضافی از خواص محلول نیاز باشد.

تاریخچه

پدیده کاهش نقطه انجماد برای قرن‌ها مشاهده شده است، اما درک علمی آن عمدتاً در قرن نوزدهم توسعه یافته است.

مشاهدات اولیه

تمدن‌های باستان می‌دانستند که افزودن نمک به یخ می‌تواند دماهای سردتری ایجاد کند، روشی که برای تهیه بستنی و نگهداری غذا استفاده می‌شد. با این حال، توضیح علمی این پدیده تا مدت‌ها بعد توسعه نیافت.

توسعه علمی

در سال 1788، ژان-آنتوان نولت اولین بار کاهش نقطه انجماد در محلول‌ها را مستند کرد، اما مطالعه سیستماتیک آن با فرانتس-ماری رائولت در دهه 1880 آغاز شد. رائولت آزمایش‌های گسترده‌ای بر روی نقاط انجماد محلول‌ها انجام داد و فرمولی را که بعداً به عنوان قانون رائولت شناخته شد، ارائه داد که کاهش فشار بخار محلول‌ها را توصیف می‌کند.

مشارکت‌های یاکوبوس ونت هاف

شیمیدان هلندی یاکوبوس هنریکوس ونت هاف در اواخر قرن نوزدهم به درک خواص همبستگی کمک‌های قابل توجهی کرد. در سال 1886، او مفهوم عامل ونت هاف (i) را معرفی کرد تا به تفکیک الکترولیت‌ها در محلول توجه کند. کار او بر روی فشار اسمزی و سایر خواص همبستگی به او اولین جایزه نوبل شیمی در سال 1901 را اهدا کرد.

درک مدرن

درک مدرن از کاهش نقطه انجماد ترکیبی از ترمودینامیک و نظریه مولکولی است. این پدیده اکنون به‌عنوان افزایش آنتروپی و پتانسیل شیمیایی توضیح داده می‌شود. زمانی که یک حلّال به یک حلال اضافه می‌شود، آنتروپی سیستم افزایش می‌یابد و این باعث می‌شود که مولکول‌های حلال برای سازماندهی به یک ساختار کریستالی (حالت جامد) سخت‌تر شوند.

امروز، کاهش نقطه انجماد یک مفهوم بنیادی در شیمی فیزیکی است که کاربردهایی از تکنیک‌های آزمایشگاهی پایه تا فرآیندهای صنعتی پیچیده دارد.

مثال‌های کد

در اینجا مثال‌هایی از نحوه محاسبه کاهش نقطه انجماد در زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف آورده شده است:

1' تابع اکسل برای محاسبه کاهش نقطه انجماد
2Function FreezingPointDepression(Kf As Double, molality As Double, vantHoffFactor As Double) As Double
3    FreezingPointDepression = vantHoffFactor * Kf * molality
4End Function
5
6' مثال استفاده:
7' =FreezingPointDepression(1.86, 1, 2)
8' نتیجه: 3.72
9

سوالات متداول

کاهش نقطه انجماد چیست؟

کاهش نقطه انجماد یک خاصیت همبستگی است که زمانی رخ می‌دهد که یک حلّال به یک حلال اضافه می‌شود و باعث می‌شود نقطه انجماد محلول پایین‌تر از حلال خالص باشد. این اتفاق می‌افتد زیرا ذرات حل‌شده با تشکیل ساختار کریستالی حلال تداخل می‌کنند و نیاز به دمای پایین‌تری برای انجماد محلول دارند.

چگونه نمک یخ را در جاده‌ها ذوب می‌کند؟

نمک یخ را در جاده‌ها با ایجاد یک محلول با نقطه انجماد پایین‌تر از آب خالص ذوب می‌کند. زمانی که نمک بر روی یخ پخش می‌شود، در فیلم نازک آب روی سطح یخ حل می‌شود و یک محلول نمکی ایجاد می‌کند. این محلول دارای نقطه انجماد زیر 0°C است که باعث می‌شود یخ حتی زمانی که دما زیر نقطه انجماد آب است، ذوب شود.

چرا اتیلن گلیکول در ضد یخ‌های خودرو استفاده می‌شود؟

اتیلن گلیکول در ضد یخ‌های خودرو استفاده می‌شود زیرا به‌طور قابل توجهی نقطه انجماد آب را زمانی که با آن مخلوط می‌شود، کاهش می‌دهد. یک محلول 50% اتیلن گلیکول می‌تواند نقطه انجماد آب را تقریباً 34°C کاهش دهد و از یخ زدن مایع خنک‌کننده در هوای سرد جلوگیری کند. علاوه بر این، اتیلن گلیکول نقطه جوش آب را نیز افزایش می‌دهد و از جوشیدن مایع خنک‌کننده در شرایط داغ جلوگیری می‌کند.

تفاوت بین کاهش نقطه انجماد و افزایش نقطه جوش چیست؟

هم کاهش نقطه انجماد و هم افزایش نقطه جوش خواص همبستگی هستند که به غلظت ذرات حل‌شده وابسته‌اند. کاهش نقطه انجماد دما را که یک محلول یخ می‌زند نسبت به حلال خالص پایین می‌آورد، در حالی که افزایش نقطه جوش دما را که یک محلول می‌جوشد بالا می‌برد. هر دو پدیده به دلیل وجود ذرات حل‌شده که در انتقال فاز تداخل ایجاد می‌کنند، رخ می‌دهند، اما بر انتهای مخالف دامنه فاز مایع تأثیر می‌گذارند.

چگونه عامل ونت هاف بر کاهش نقطه انجماد تأثیر می‌گذارد؟

عامل ونت هاف (i) به‌طور مستقیم بر میزان کاهش نقطه انجماد تأثیر می‌گذارد. این عدد نمایانگر تعداد ذراتی است که یک حلّال هنگام حل شدن در محلول تشکیل می‌دهد. برای غیرالکترولیت‌ها مانند شکر که تفکیک نمی‌شوند، i = 1 است. برای الکترولیت‌ها که به یون‌ها تفکیک می‌شوند، i برابر با تعداد یون‌های تشکیل‌شده است. یک عامل ونت هاف بالاتر منجر به کاهش نقطه انجماد بیشتری برای همان مولالیته و مقدار Kf می‌شود.

آیا می‌توان از کاهش نقطه انجماد برای تعیین وزن مولکولی استفاده کرد؟

بله، می‌توان از کاهش نقطه انجماد برای تعیین وزن مولکولی یک حلّال ناشناخته استفاده کرد. با اندازه‌گیری کاهش نقطه انجماد یک محلول با وزن مشخصی از حلّال ناشناخته، می‌توانید وزن مولکولی آن را با استفاده از فرمول زیر محاسبه کنید:

M=mحلّال×Kf×1000mحلال×ΔTfM = \frac{m_{حلّال} \times K_f \times 1000}{m_{حلال} \times \Delta T_f}

جایی که M وزن مولکولی حلّال، m_solute وزن حلّال، m_solvent وزن حلال، Kf ثابت کاهش نقطه انجماد و ΔTf کاهش نقطه انجماد اندازه‌گیری‌شده است.

چرا آب دریا در دمای پایین‌تری نسبت به آب شیرین یخ می‌زند؟

آب دریا در دمای تقریباً -1.9°C به جای 0°C یخ می‌زند زیرا حاوی نمک‌های حل‌شده، عمدتاً کلرید سدیم است. این نمک‌های حل‌شده باعث کاهش نقطه انجماد می‌شوند. شوری متوسط آب دریا حدود 35 گرم نمک به ازای هر کیلوگرم آب است که معادل یک مولالیته حدود 0.6 mol/kg است. با یک عامل ونت هاف تقریباً 2 برای NaCl، این منجر به کاهش نقطه انجماد حدود 1.9°C می‌شود.

دقت فرمول کاهش نقطه انجماد برای محلول‌های واقعی چقدر است؟

فرمول کاهش نقطه انجماد (ΔTf = i × Kf × m) برای محلول‌های رقیق (معمولاً زیر 0.1 mol/kg) که محلول به‌طور ایده‌آل رفتار می‌کند، دقیق‌تر است. در غلظت‌های بالاتر، انحرافاتی به دلیل جفت شدن یون‌ها، تعاملات حلّال-حلّال و سایر رفتارهای غیرایده‌آل رخ می‌دهد. برای بسیاری از کاربردهای عملی و آموزشی، فرمول تقریب خوبی ارائه می‌دهد، اما برای کارهای با دقت بالا، اندازه‌گیری‌های تجربی یا مدل‌های پیچیده‌تر ممکن است لازم باشد.

آیا کاهش نقطه انجماد می‌تواند منفی باشد؟

خیر، کاهش نقطه انجماد نمی‌تواند منفی باشد. به‌طور تعریف، این مقدار نمایانگر کاهش دما در نقطه انجماد نسبت به حلال خالص است، بنابراین همواره یک مقدار مثبت است. یک مقدار منفی به این معنی خواهد بود که افزودن یک حلّال، نقطه انجماد را افزایش می‌دهد که با اصول خواص همبستگی تناقض دارد. با این حال، در برخی سیستم‌های خاص با تعاملات خاص حلّال-حلال، رفتارهای انجمادی غیرمعمول ممکن است رخ دهد، اما این‌ها استثناهایی بر قاعده عمومی هستند.

چگونه کاهش نقطه انجماد بر تهیه بستنی تأثیر می‌گذارد؟

در تهیه بستنی، کاهش نقطه انجماد برای دستیابی به بافت مناسب بسیار مهم است. شکر و سایر مواد حل‌شده در مخلوط‌های خامه‌ای نقطه انجماد را کاهش می‌دهند و از یخ زدن کامل در دماهای معمولی فریزر (-18°C) جلوگیری می‌کنند. این یخ‌زدگی جزئی بلورهای یخ کوچکی ایجاد می‌کند که در میان محلول‌های غیرمنجمد قرار دارند و به بستنی بافت نرم و نیمه‌جامد می‌دهد. کنترل دقیق کاهش نقطه انجماد برای تولید بستنی تجاری ضروری است تا کیفیت و قابلیت اسکوپ آن به‌طور مداوم حفظ شود.

منابع

  1. آتکینز، P. W.، و دی‌پولا، J. (2014). شیمی فیزیکی آتکینز (ویرایش 10). انتشارات آکسفورد.

  2. چانگ، R. (2010). شیمی (ویرایش 10). انتشارات مک‌گرا-هیل.

  3. ابینگ، D. D.، و گامن، S. D. (2016). شیمی عمومی (ویرایش 11). انتشارات سنگاژ.

  4. لید، D. R. (ویراستار). (2005). راهنمای شیمی و فیزیک CRC (ویرایش 86). انتشارات CRC.

  5. پتروچی، R. H.، هریگ، F. G.، مادورا، J. D.، و بیسونسنت، C. (2016). شیمی عمومی: اصول و کاربردهای مدرن (ویرایش 11). انتشارات پیرسون.

  6. زومدال، S. S.، و زومدال، S. A. (2013). شیمی (ویرایش 9). انتشارات سنگاژ.

  7. "کاهش نقطه انجماد." خان آکادمی، https://www.khanacademy.org/science/chemistry/states-of-matter-and-intermolecular-forces/mixtures-and-solutions/a/freezing-point-depression. دسترسی 2 آگوست 2024.

  8. "خواص همبستگی." شیمی لیبرتکس، https://chem.libretexts.org/Bookshelves/Physical_and_Theoretical_Chemistry_Textbook_Maps/Supplemental_Modules_(Physical_and_Theoretical_Chemistry)/Physical_Properties_of_Matter/Solutions_and_Mixtures/Colligative_Properties. دسترسی 2 آگوست 2024.


امروز محاسبه‌گر نقطه انجماد ما را امتحان کنید تا به‌طور دقیق تعیین کنید چگونه حلّال‌های حل‌شده بر نقطه انجماد محلول‌های شما تأثیر می‌گذارند. چه برای مطالعه آکادمیک، تحقیقات آزمایشگاهی یا کاربردهای عملی، ابزار ما محاسبات دقیقی بر اساس اصول علمی معتبر ارائه می‌دهد.