با وارد کردن غلظتهای اسید و باز مزدوج، pH محلولهای بافر را محاسبه کنید. از معادله هندرسون-هسلبالچ برای نتایج دقیق در کاربردهای شیمی و بیوشیمی استفاده میشود.
محاسبه pH بافر ابزاری ضروری برای شیمیدانها، بیوشیمیدانها و دانشجویانی است که با محلولهای بافر کار میکنند. این محاسبه از معادله هندرسون-هسلبالخ برای تعیین pH یک محلول بافر بر اساس غلظتهای یک اسید ضعیف و پایه متقابل آن استفاده میکند. محلولهای بافر در محیطهای آزمایشگاهی، سیستمهای بیولوژیکی و فرآیندهای صنعتی که حفظ pH پایدار ضروری است، بسیار مهم هستند. محاسبهگر کاربرپسند ما محاسبات پیچیده مربوط به تعیین pH بافر را ساده میکند و نتایج سریع و دقیقی را بدون محاسبات دستی ارائه میدهد.
محلول بافر مخلوطی است که در برابر تغییرات pH هنگام افزودن مقادیر کم اسید یا باز مقاومت میکند. این محلول معمولاً شامل یک اسید ضعیف و پایه متقابل آن (یا یک باز ضعیف و اسید متقابل آن) در غلظتهای قابل توجه است. این ترکیب به محلول اجازه میدهد تا مقادیر کمی از اسیدها یا بازها را خنثی کند و pH نسبتاً ثابتی را حفظ کند.
محلولهای بافر بر اساس اصل لوشاتلیه عمل میکنند که بیان میکند وقتی یک سیستم در تعادل مختل میشود، تعادل به سمت مقابله با اختلال تغییر میکند. در محلولهای بافر:
اثربخشی یک محلول بافر به عوامل زیر بستگی دارد:
معادله هندرسون-هسلبالخ پایه ریاضی برای محاسبه pH محلولهای بافر است. این معادله pH یک بافر را به pKa اسید ضعیف و نسبت غلظتهای پایه متقابل به اسید مرتبط میکند:
جایی که:
این معادله از تعادل تفکیک اسید ناشی میشود:
ثابت تفکیک اسید (Ka) به صورت زیر تعریف میشود:
با گرفتن لگاریتم منفی از هر دو طرف و بازآرایی:
برای محاسبهگر ما، از یک مقدار pKa برابر با 7.21 استفاده میکنیم که به سیستم بافر فسفات (H₂PO₄⁻/HPO₄²⁻) در 25 درجه سانتیگراد مربوط میشود، یکی از رایجترین سیستمهای بافر در بیوشیمی و محیطهای آزمایشگاهی.
ظرفیت بافر (β) میزان مقاومت یک محلول بافر در برابر تغییرات pH هنگام افزودن اسید یا باز را اندازهگیری میکند. این ظرفیت حداکثر زمانی است که pH برابر با pKa اسید ضعیف باشد. ظرفیت بافر میتواند با استفاده از فرمول زیر محاسبه شود:
جایی که:
برای یک مثال عملی، بافر فسفات ما را در نظر بگیرید که [HA] = 0.1 M و [A⁻] = 0.2 M است:
با جایگزینی این مقادیر: β = (2.303 × 0.3 × 6.17 × 10⁻⁸ × 3.09 × 10⁻⁸) ÷ (6.17 × 10⁻⁸ + 3.09 × 10⁻⁸)² = 0.069 mol/L/pH
این به این معنی است که افزودن 0.069 مول اسید یا باز قوی به ازای هر لیتر، pH را به اندازه 1 واحد تغییر میدهد.
محاسبهگر pH بافر ما برای سادگی و سهولت استفاده طراحی شده است. مراحل زیر را برای محاسبه pH محلول بافر خود دنبال کنید:
محاسبهگر نشان میدهد:
اگر نیاز به انجام محاسبه دیگری دارید، میتوانید یکی از موارد زیر را انجام دهید:
برای نتایج دقیق، اطمینان حاصل کنید که:
محاسبهگر پیامهای خطا را نمایش میدهد اگر:
بیایید از یک مثال کامل برای نشان دادن نحوه کار محاسبهگر pH بافر استفاده کنیم:
مثال: محاسبه pH یک محلول بافر فسفات که شامل 0.1 M دیهیدروژن فسفات (H₂PO₄⁻، شکل اسیدی) و 0.2 M هیدروژن فسفات (HPO₄²⁻، شکل پایه متقابل) است.
اجزاء را شناسایی کنید:
معادله هندرسون-هسلبالخ را اعمال کنید:
نتیجه را تفسیر کنید:
محاسبات pH بافر در بسیاری از کاربردهای علمی و صنعتی ضروری هستند:
در حالی که معادله هندرسون-هسلبالخ رایجترین روش برای محاسبات pH بافر است، برای شرایط خاص، روشهای جایگزین وجود دارد:
اندازهگیری مستقیم pH: استفاده از یک pH متر کالیبرهشده دقیقترین تعیین pH را فراهم میکند، به ویژه برای مخلوطهای پیچیده.
محاسبات تعادل کامل: برای محلولهای بسیار رقیق یا زمانی که چندین تعادل درگیر است، ممکن است نیاز به حل مجموعه کامل معادلات تعادل باشد.
روشهای عددی: برنامههای کامپیوتری که به ضریبهای فعالیت و چندین تعادل توجه میکنند، میتوانند نتایج دقیقتری برای محلولهای غیرایدهآل ارائه دهند.
رویکردهای تجربی: در برخی از کاربردهای صنعتی، ممکن است از فرمولهای تجربی که از دادههای آزمایشی استخراج شدهاند، به جای محاسبات نظری استفاده شود.
محاسبات ظرفیت بافر: برای طراحی سیستمهای بافر، محاسبه ظرفیت بافر (β = dB/dpH، جایی که B مقدار باز اضافه شده است) میتواند مفیدتر از محاسبات ساده pH باشد.
درک محلولهای بافر و توصیف ریاضی آنها در طول قرن گذشته به طور قابل توجهی تکامل یافته است:
مفهوم بافر شیمیایی برای اولین بار به طور سیستماتیک توسط شیمیدان فرانسوی مارسلین برتلوت در اواخر قرن نوزدهم توصیف شد. با این حال، این لارنس جوزف هندرسون، یک پزشک و بیوشیمیدان آمریکایی، بود که اولین تحلیل ریاضی قابل توجهی از سیستمهای بافر را در سال 1908 انجام داد.
هندرسون فرم اولیه آنچه که به معادله هندرسون-هسلبالخ تبدیل میشود را در حین مطالعه نقش دیاکسید کربن در تنظیم pH خون توسعه داد. کار او در مقالهای با عنوان "در مورد رابطه بین قدرت اسیدها و ظرفیت آنها برای حفظ خنثی بودن" منتشر شد.
در سال 1916، کارل آلبرت هسلبالخ، یک پزشک و شیمیدان دانمارکی، معادله هندرسون را با استفاده از نماد pH (که توسط سورنسن در سال 1909 معرفی شد) به جای غلظت یون هیدروژن بازنویسی کرد. این فرم لگاریتمی معادله را برای استفاده در آزمایشگاهها عملیتر کرد و نسخهای است که ما امروز استفاده میکنیم.
در طول قرن بیستم، معادله هندرسون-هسلبالخ به یک سنگ بنای شیمی اسید-باز و بیوشیمی تبدیل شد:
این معادله یکی از مهمترین و پرکاربردترین روابط در شیمی باقی مانده است، با وجود اینکه بیش از یک قرن از عمر آن میگذرد.
در اینجا پیادهسازیهای معادله هندرسون-هسلبالخ در زبانهای مختلف برنامهنویسی آورده شده است:
1def calculate_buffer_ph(acid_concentration, base_concentration, pKa=7.21):
2 """
3 محاسبه pH یک محلول بافر با استفاده از معادله هندرسون-هسلبالخ.
4
5 پارامترها:
6 acid_concentration (float): غلظت اسید به واحد مولار
7 base_concentration (float): غلظت پایه متقابل به واحد مولار
8 pKa (float): ثابت تفکیک اسید (پیشفرض: 7.21 برای بافر فسفات)
9
10 برمیگرداند:
11 float: pH محلول بافر
12 """
13 import math
14
15 if acid_concentration <= 0 or base_concentration <= 0:
16 raise ValueError("غلظتها باید مقادیر مثبت باشند")
17
18 ratio = base_concentration / acid_concentration
19 pH = pKa + math.log10(ratio)
20
21 return round(pH, 2)
22
23# مثال استفاده
24try:
25 acid_conc = 0.1 # mol/L
26 base_conc = 0.2 # mol/L
27 pH = calculate_buffer_ph(acid_conc, base_conc)
28 print(f"pH بافر: {pH}")
29except ValueError as e:
30 print(f"خطا: {e}")
31
1function calculateBufferPH(acidConcentration, baseConcentration, pKa = 7.21) {
2 // اعتبارسنجی ورودیها
3 if (acidConcentration <= 0 || baseConcentration <= 0) {
4 throw new Error("غلظتها باید مقادیر مثبت باشند");
5 }
6
7 // اعمال معادله هندرسون-هسلبالخ
8 const ratio = baseConcentration / acidConcentration;
9 const pH = pKa + Math.log10(ratio);
10
11 // گرد کردن به 2 رقم اعشار
12 return Math.round(pH * 100) / 100;
13}
14
15// مثال استفاده
16try {
17 const acidConc = 0.1; // mol/L
18 const baseConc = 0.2; // mol/L
19 const pH = calculateBufferPH(acidConc, baseConc);
20 console.log(`pH بافر: ${pH}`);
21} catch (error) {
22 console.error(`خطا: ${error.message}`);
23}
24
1public class BufferPHCalculator {
2 private static final double DEFAULT_PKA = 7.21; // pKa پیشفرض برای بافر فسفات
3
4 /**
5 * محاسبه pH یک محلول بافر با استفاده از معادله هندرسون-هسلبالخ
6 *
7 * @param acidConcentration غلظت اسید به واحد مولار
8 * @param baseConcentration غلظت پایه متقابل به واحد مولار
9 * @param pKa ثابت تفکیک اسید
10 * @return pH محلول بافر
11 * @throws IllegalArgumentException اگر غلظتها مثبت نباشند
12 */
13 public static double calculateBufferPH(double acidConcentration,
14 double baseConcentration,
15 double pKa) {
16 // اعتبارسنجی ورودیها
17 if (acidConcentration <= 0 || baseConcentration <= 0) {
18 throw new IllegalArgumentException("غلظتها باید مقادیر مثبت باشند");
19 }
20
21 // اعمال معادله هندرسون-هسلبالخ
22 double ratio = baseConcentration / acidConcentration;
23 double pH = pKa + Math.log10(ratio);
24
25 // گرد کردن به 2 رقم اعشار
26 return Math.round(pH * 100.0) / 100.0;
27 }
28
29 /**
30 * متد بارگذاری شده با استفاده از مقدار pKa پیشفرض
31 */
32 public static double calculateBufferPH(double acidConcentration,
33 double baseConcentration) {
34 return calculateBufferPH(acidConcentration, baseConcentration, DEFAULT_PKA);
35 }
36
37 public static void main(String[] args) {
38 try {
39 double acidConc = 0.1; // mol/L
40 double baseConc = 0.2; // mol/L
41 double pH = calculateBufferPH(acidConc, baseConc);
42 System.out.printf("pH بافر: %.2f%n", pH);
43 } catch (IllegalArgumentException e) {
44 System.err.println("خطا: " + e.getMessage());
45 }
46 }
47}
48
1' تابع اکسل برای محاسبه pH بافر
2Function BufferPH(acidConcentration As Double, baseConcentration As Double, Optional pKa As Double = 7.21) As Double
3 ' اعتبارسنجی ورودیها
4 If acidConcentration <= 0 Or baseConcentration <= 0 Then
5 BufferPH = CVErr(xlErrValue)
6 Exit Function
7 End If
8
9 ' اعمال معادله هندرسون-هسلبالخ
10 Dim ratio As Double
11 ratio = baseConcentration / acidConcentration
12
13 BufferPH = pKa + Application.WorksheetFunction.Log10(ratio)
14
15 ' گرد کردن به 2 رقم اعشار
16 BufferPH = Round(BufferPH, 2)
17End Function
18
19' استفاده در سلول اکسل: =BufferPH(0.1, 0.2)
20
1calculate_buffer_ph <- function(acid_concentration, base_concentration, pKa = 7.21) {
2 # اعتبارسنجی ورودیها
3 if (acid_concentration <= 0 || base_concentration <= 0) {
4 stop("غلظتها باید مقادیر مثبت باشند")
5 }
6
7 # اعمال معادله هندرسون-هسلبالخ
8 ratio <- base_concentration / acid_concentration
9 pH <- pKa + log10(ratio)
10
11 # گرد کردن به 2 رقم اعشار
12 return(round(pH, 2))
13}
14
15# مثال استفاده
16acid_conc <- 0.1 # mol/L
17base_conc <- 0.2 # mol/L
18tryCatch({
19 pH <- calculate_buffer_ph(acid_conc, base_conc)
20 cat(sprintf("pH بافر: %.2f\n", pH))
21}, error = function(e) {
22 cat(sprintf("خطا: %s\n", e$message))
23})
24
1function pH = calculateBufferPH(acidConcentration, baseConcentration, pKa)
2 % CALCULATEBUFFERPH محاسبه pH یک محلول بافر
3 % pH = CALCULATEBUFFERPH(acidConcentration, baseConcentration)
4 % pH را با استفاده از معادله هندرسون-هسلبالخ محاسبه میکند
5 %
6 % pH = CALCULATEBUFFERPH(acidConcentration, baseConcentration, pKa)
7 % از مقدار pKa مشخص شده به جای pKa پیشفرض (7.21) استفاده میکند
8
9 % تنظیم pKa پیشفرض اگر ارائه نشده باشد
10 if nargin < 3
11 pKa = 7.21; % pKa پیشفرض برای بافر فسفات
12 end
13
14 % اعتبارسنجی ورودیها
15 if acidConcentration <= 0 || baseConcentration <= 0
16 error('غلظتها باید مقادیر مثبت باشند');
17 end
18
19 % اعمال معادله هندرسون-هسلبالخ
20 ratio = baseConcentration / acidConcentration;
21 pH = pKa + log10(ratio);
22
23 % گرد کردن به 2 رقم اعشار
24 pH = round(pH * 100) / 100;
25end
26
27% مثال استفاده
28try
29 acidConc = 0.1; % mol/L
30 baseConc = 0.2; % mol/L
31 pH = calculateBufferPH(acidConc, baseConc);
32 fprintf('pH بافر: %.2f\n', pH);
33catch ME
34 fprintf('خطا: %s\n', ME.message);
35end
36
در اینجا چندین مثال از محاسبات pH بافر برای نسبتهای مختلف غلظت آورده شده است:
محلول بافر مخلوطی است که در برابر تغییرات pH هنگام افزودن مقادیر کم اسید یا باز مقاومت میکند. معمولاً شامل یک اسید ضعیف و پایه متقابل آن (یا یک باز ضعیف و اسید متقابل آن) در غلظتهای قابل توجه است.
معادله هندرسون-هسلبالخ (pH = pKa + log([پایه]/[اسید])) pH یک محلول بافر را به pKa اسید ضعیف و نسبت غلظتهای پایه متقابل به اسید مرتبط میکند. این معادله از تعادل تفکیک اسید ناشی میشود و اجازه میدهد تا محاسبات pH به سادگی انجام شود.
برای حداکثر ظرفیت بافر، نسبت پایه متقابل به اسید باید نزدیک به 1:1 باشد که pH برابر با pKa را میدهد. دامنه مؤثر بافر معمولاً در ±1 واحد pH از pKa در نظر گرفته میشود.
بافری را انتخاب کنید که pKa آن نزدیک به pH مورد نظر شما باشد (ایدهآل در ±1 واحد pH). عوامل دیگر مانند پایداری دما، سازگاری با سیستم بیولوژیکی یا واکنش شما و حداقل تداخل با آزمایشها یا اندازهگیریها را در نظر بگیرید.
بله، دما بر هر دو pKa اسید و یونش آب تأثیر میگذارد که میتواند pH یک محلول بافر را تغییر دهد. بیشتر مقادیر pKa در 25 درجه سانتیگراد گزارش میشوند و انحرافات دمایی قابل توجه ممکن است نیاز به عوامل تصحیح داشته باشد.
در حالی که ترکیب سیستمهای بافر مختلف ممکن است، به طور کلی توصیه نمیشود زیرا تعادل را پیچیده میکند و ممکن است به رفتار غیرقابل پیشبینی منجر شود. بهتر است یک سیستم بافر واحد با pKa نزدیک به pH هدف خود را انتخاب کنید.
ظرفیت بافر (β) اندازهگیری مقاومت یک بافر در برابر تغییرات pH هنگام افزودن اسید یا باز است. این ظرفیت به عنوان مقدار اسید یا باز مورد نیاز برای تغییر pH به اندازه یک واحد تعریف میشود و حداکثر زمانی است که pH = pKa باشد. میتوان آن را به صورت β = 2.303 × C × (Ka × [H⁺]) / (Ka + [H⁺])² محاسبه کرد، جایی که C مجموع غلظتهای بافر است.
نسبت مورد نیاز پایه متقابل به اسید را با استفاده از معادله هندرسون-هسلبالخ که به صورت [پایه]/[اسید] = 10^(pH-pKa) بازنویسی شده است، محاسبه کنید. سپس محلولهایی با غلظتهای مناسب برای دستیابی به این نسبت تهیه کنید.
اختلافات میتواند ناشی از عواملی مانند:
برای اسیدهای چندپروتونی (اسیدهایی با چند پروتون قابل تفکیک)، میتوان از معادله هندرسون-هسلبالخ برای هر مرحله تفکیک به طور جداگانه استفاده کرد، اما تنها در صورتی که مقادیر pKa به اندازه کافی متفاوت باشند (معمولاً >2 واحد pH فاصله). در غیر این صورت، محاسبات تعادل پیچیدهتری مورد نیاز است.
Po, Henry N., and N. M. Senozan. "معادله هندرسون-هسلبالخ: تاریخچه و محدودیتها." مجله آموزش شیمی, vol. 78, no. 11, 2001, pp. 1499-1503.
Good, Norman E., et al. "بافرهای هیدروژن یون برای تحقیقات بیولوژیکی." بیوشیمی, vol. 5, no. 2, 1966, pp. 467-477.
Beynon, Robert J., and J. S. Easterby. بافرها: اصول و عمل. انتشارات آکسفورد، 1996.
Stoll, Vincent S., and John S. Blanchard. "بافر: راهنمای تهیه و استفاده از بافرها در سیستمهای بیولوژیکی." بیوشیمی تحلیلی, vol. 104, no. 2, 1980, pp. 300-310.
Mohan, Chandra. بافرها: راهنمای تهیه و استفاده از بافرها در سیستمهای بیولوژیکی. کالبیکم، 2003.
Martell, Arthur E., and Robert M. Smith. ثابتهای پایداری بحرانی. انتشارات پلنوم، 1974-1989.
Ellison, Sparkle L., et al. "بافر: راهنمای تهیه و استفاده از بافرها در سیستمهای بیولوژیکی." بیوشیمی تحلیلی, vol. 104, no. 2, 1980, pp. 300-310.
Perrin, D. D., and Boyd Dempsey. بافرها برای کنترل pH و یونهای فلزی. انتشارات چپمن و هال، 1974.
کشف ابزارهای بیشتری که ممکن است برای جریان کاری شما مفید باشند