محاسبه حجمهای دقیق نمونه بر اساس خوانشهای جذب آزمون BCA و جرم پروتئین مورد نظر. ضروری برای بارگذاری یکنواخت پروتئین در وسترن بلاتها و سایر کاربردهای آزمایشگاهی.
این ابزار حجم نمونه مورد نیاز را بر اساس نتایج جذب BCA و جرم نمونه محاسبه میکند. مقدار جذب و جرم نمونه را برای هر نمونه وارد کنید تا حجم نمونه مربوطه محاسبه شود.
حجم نمونه با استفاده از فرمول زیر محاسبه میشود:
• tipAbsorbanceRange
• tipSampleMass
• tipSampleVolume
• tipStandardCurve
محاسبه حجم نمونه جذب BCA ابزاری تخصصی است که به پژوهشگران و تکنسینهای آزمایشگاهی کمک میکند تا به دقت حجم نمونه مناسب برای آزمایشها را بر اساس نتایج آزمون BCA (اسید بیسینکونینیک) تعیین کنند. این محاسبهگر خوانشهای جذب از آزمون BCA شما و جرم نمونه مورد نظر شما را میگیرد تا حجم دقیق مورد نیاز برای بارگذاری پروتئین یکسان در کاربردهایی مانند وسترن بلات، آزمونهای آنزیمی و دیگر تکنیکهای تجزیه و تحلیل پروتئین را محاسبه کند.
آزمون BCA یکی از رایجترین روشها برای کمیسازی پروتئین در آزمایشگاههای بیوشیمی و زیستشناسی مولکولی است. با اندازهگیری جذب نمونههای پروتئینی خود و مقایسه آنها با منحنی استاندارد، میتوانید غلظت پروتئین را با دقت بالا تعیین کنید. محاسبهگر ما این فرآیند را با تبدیل خودکار خوانشهای جذب به حجمهای نمونه مورد نیاز برای آزمایشهای شما ساده میکند.
آزمون بیسینکونینیک (BCA) یک آزمون بیوشیمیایی برای تعیین غلظت کل پروتئین در یک محلول است. اصل این آزمون به تشکیل یک کمپلکس پروتئین-مس Cu²⁺ تحت شرایط قلیایی بستگی دارد، که به دنبال آن کاهش Cu²⁺ به Cu¹⁺ انجام میشود. مقدار کاهش به پروتئین موجود متناسب است. BCA در محیطهای قلیایی با Cu¹⁺ یک کمپلکس بنفش رنگ تشکیل میدهد که پایهای برای نظارت بر کاهش مس توسط پروتئینها فراهم میکند.
شدت رنگ بنفش به طور متناسب با غلظت پروتئین افزایش مییابد که میتواند با استفاده از اسپکتروفتومتر در حدود 562 نانومتر اندازهگیری شود. سپس خوانشهای جذب با منحنی استاندارد مقایسه میشوند تا غلظت پروتئین در نمونههای ناشناخته تعیین شود.
فرمول بنیادی برای محاسبه حجم نمونه از نتایج جذب BCA به صورت زیر است:
که در آن:
غلظت پروتئین از خوانش جذب با استفاده از معادله منحنی استاندارد محاسبه میشود:
برای یک آزمون BCA استاندارد، شیب معمولاً حدود 2.0 است و مقطع معمولاً نزدیک به صفر است، اگرچه این مقادیر میتوانند بسته به شرایط خاص آزمون و منحنی استاندارد شما متفاوت باشند.
محاسبهگر ما فرآیند تعیین حجمهای نمونه از نتایج آزمون BCA را ساده میکند. مراحل زیر را دنبال کنید تا محاسبات دقیقی به دست آورید:
وارد کردن اطلاعات نمونه:
انتخاب نوع منحنی استاندارد:
مشاهده نتایج:
کپی یا صادرات نتایج:
بیایید یک مثال عملی را مرور کنیم:
این به این معنی است که شما باید 13.33 μL از نمونه خود را بارگذاری کنید تا 20 μg پروتئین به دست آورید.
محاسبهگر چندین قطعه اطلاعات مهم را ارائه میدهد:
غلظت پروتئین: این مقدار از خوانش جذب شما با استفاده از منحنی استاندارد انتخابی محاسبه میشود. این مقدار نشاندهنده مقدار پروتئین در هر واحد حجم در نمونه شما (μg/μL) است.
حجم نمونه: این مقدار حجم نمونهای است که شامل مقدار مورد نظر پروتئین شما است. این مقدار همان چیزی است که شما هنگام آمادهسازی آزمایشهای خود استفاده خواهید کرد.
هشدارها و توصیهها: محاسبهگر ممکن است هشدارهایی برای:
یکی از رایجترین کاربردهای این محاسبهگر آمادهسازی نمونهها برای وسترن بلات است. بارگذاری یکسان پروتئین برای نتایج قابل اعتماد وسترن بلات ضروری است و این محاسبهگر اطمینان حاصل میکند که شما مقدار یکسانی از پروتئین را برای هر نمونه بارگذاری میکنید، حتی زمانی که غلظتهای آنها متفاوت باشد.
جریان کار مثال:
برای آزمونهای آنزیمی، معمولاً لازم است از مقدار خاصی پروتئین برای استانداردسازی شرایط واکنش در نمونههای مختلف یا آزمایشات استفاده کنید.
جریان کار مثال:
در آزمایشهای ایمنوپرسپیتیشن (IP)، شروع با مقدار یکسانی از پروتئین برای مقایسه نتایج در شرایط مختلف مهم است.
جریان کار مثال:
در طول خالصسازی پروتئین، معمولاً لازم است غلظت پروتئین و محاسبه بازدهها را در مراحل مختلف پیگیری کنید.
جریان کار مثال:
در حالی که محاسبهگر پارامترهای پیشفرض برای آزمونهای استاندارد BCA را ارائه میدهد، شما همچنین میتوانید مقادیر سفارشی را وارد کنید اگر منحنی استاندارد خود را تولید کردهاید. این به ویژه زمانی مفید است که:
برای استفاده از منحنی استاندارد سفارشی:
محاسبهگر به شما این امکان را میدهد که چندین نمونه را اضافه کنید و حجمهای آنها را به طور همزمان محاسبه کنید. این به ویژه زمانی مفید است که نمونهها را برای آزمایشهایی که نیاز به بارگذاری پروتئین یکسان در شرایط مختلف دارند آماده میکنید.
مزایای پردازش دستهای:
اگر خوانش جذب شما بالای 2.0 باشد، ممکن است خارج از محدوده خطی آزمون BCA باشد. در این موارد:
برای خوانشهای جذب زیر 0.1، ممکن است نزدیک به حد تشخیص آزمون باشید که میتواند بر دقت تأثیر بگذارد. در نظر بگیرید:
اگر محاسبهگر حجمی را نشان میدهد که برای کاربرد شما بسیار بزرگ است:
کمیسازی دقیق پروتئین یک نیاز اساسی در بیوشیمی و زیستشناسی مولکولی از زمان ظهور این زمینهها بوده است. روشهای اولیه به تعیین محتوای نیتروژن وابسته بودند که زمانبر و نیاز به تجهیزات تخصصی داشتند.
روش کجلدال (1883): یکی از اولین روشها برای کمیسازی پروتئین، که بر اساس اندازهگیری محتوای نیتروژن است.
آزمون بیوریت (اوایل 1900): این روش به واکنش بین پیوندهای پپتیدی و یونهای مس در یک محلول قلیایی وابسته است که رنگ بنفش تولید میکند.
آزمون لوری (1951): این روش توسط اولیور لوری توسعه یافت و واکنش بیوریت را با معرف فولین-سیوکالتو ترکیب کرد و حساسیت را افزایش داد.
آزمون برادفورد (1976): ماریون برادفورد این روش را با استفاده از رنگ کوماسین برلینت بلو G-250 توسعه داد که به پروتئینها متصل میشود و حداکثر جذب را جابجا میکند.
آزمون BCA (1985): این روش توسط پل اسمیت و همکارانش در شرکت Pierce Chemical توسعه یافت و برای حل محدودیتهای روشهای موجود طراحی شد، به ویژه تداخل ناشی از مواد شیمیایی مختلف که معمولاً در استخراج و خالصسازی پروتئین استفاده میشوند.
آزمون BCA برای اولین بار در مقالهای در سال 1985 توسط اسمیت و همکاران تحت عنوان "اندازهگیری پروتئین با استفاده از اسید بیسینکونینیک" توصیف شد. این روش برای رفع محدودیتهای روشهای موجود، به ویژه تداخل ناشی از مواد شیمیایی مختلف که معمولاً در استخراج و خالصسازی پروتئین استفاده میشوند، طراحی شده بود.
نوآوری کلیدی استفاده از بیسینکونینیک برای شناسایی یونهای Cu¹⁺ تولید شده توسط کاهش Cu²⁺ توسط پروتئینها بود که یک کمپلکس بنفش رنگ تولید میکند که میتواند به صورت اسپکتروفتومتری اندازهگیری شود. این چندین مزیت را فراهم کرد:
از زمان معرفی آن، آزمون BCA به یکی از رایجترین روشهای کمیسازی پروتئین در آزمایشگاههای بیوشیمی و زیستشناسی مولکولی در سراسر جهان تبدیل شده است.
1=IF(B2<=0,"خطا: جذب نامعتبر",IF(C2<=0,"خطا: جرم نمونه نامعتبر",C2/(2*B2)))
2
3' که در آن:
4' B2 حاوی خوانش جذب است
5' C2 حاوی جرم نمونه مورد نظر به μg است
6' فرمول حجم نمونه مورد نیاز را به μL برمیگرداند
7
1import numpy as np
2import matplotlib.pyplot as plt
3
4def calculate_protein_concentration(absorbance, slope=2.0, intercept=0):
5 """محاسبه غلظت پروتئین از جذب با استفاده از منحنی استاندارد."""
6 if absorbance < 0:
7 raise ValueError("جذب نمیتواند منفی باشد")
8 return (slope * absorbance) + intercept
9
10def calculate_sample_volume(absorbance, sample_mass, slope=2.0, intercept=0):
11 """محاسبه حجم نمونه مورد نیاز بر اساس جذب و جرم مورد نظر."""
12 if sample_mass <= 0:
13 raise ValueError("جرم نمونه باید مثبت باشد")
14
15 protein_concentration = calculate_protein_concentration(absorbance, slope, intercept)
16
17 if protein_concentration <= 0:
18 raise ValueError("غلظت پروتئین محاسبهشده باید مثبت باشد")
19
20 return sample_mass / protein_concentration
21
22# مثال استفاده
23absorbance = 0.75
24sample_mass = 20 # μg
25slope = 2.0
26intercept = 0
27
28try:
29 volume = calculate_sample_volume(absorbance, sample_mass, slope, intercept)
30 print(f"برای جذب {absorbance} و جرم پروتئین مورد نظر {sample_mass} μg:")
31 print(f"غلظت پروتئین: {calculate_protein_concentration(absorbance, slope, intercept):.2f} μg/μL")
32 print(f"حجم نمونه مورد نیاز: {volume:.2f} μL")
33except ValueError as e:
34 print(f"خطا: {e}")
35
1# تابع برای محاسبه غلظت پروتئین از جذب
2calculate_protein_concentration <- function(absorbance, slope = 2.0, intercept = 0) {
3 if (absorbance < 0) {
4 stop("جذب نمیتواند منفی باشد")
5 }
6 return((slope * absorbance) + intercept)
7}
8
9# تابع برای محاسبه حجم نمونه
10calculate_sample_volume <- function(absorbance, sample_mass, slope = 2.0, intercept = 0) {
11 if (sample_mass <= 0) {
12 stop("جرم نمونه باید مثبت باشد")
13 }
14
15 protein_concentration <- calculate_protein_concentration(absorbance, slope, intercept)
16
17 if (protein_concentration <= 0) {
18 stop("غلظت پروتئین محاسبهشده باید مثبت باشد")
19 }
20
21 return(sample_mass / protein_concentration)
22}
23
24# مثال استفاده
25absorbance <- 0.75
26sample_mass <- 20 # μg
27slope <- 2.0
28intercept <- 0
29
30tryCatch({
31 volume <- calculate_sample_volume(absorbance, sample_mass, slope, intercept)
32 protein_concentration <- calculate_protein_concentration(absorbance, slope, intercept)
33
34 cat(sprintf("برای جذب %.2f و جرم پروتئین مورد نظر %.2f μg:\n", absorbance, sample_mass))
35 cat(sprintf("غلظت پروتئین: %.2f μg/μL\n", protein_concentration))
36 cat(sprintf("حجم نمونه مورد نیاز: %.2f μL\n", volume))
37}, error = function(e) {
38 cat(sprintf("خطا: %s\n", e$message))
39})
40
1function calculateProteinConcentration(absorbance, slope = 2.0, intercept = 0) {
2 if (absorbance < 0) {
3 throw new Error("جذب نمیتواند منفی باشد");
4 }
5 return (slope * absorbance) + intercept;
6}
7
8function calculateSampleVolume(absorbance, sampleMass, slope = 2.0, intercept = 0) {
9 if (sampleMass <= 0) {
10 throw new Error("جرم نمونه باید مثبت باشد");
11 }
12
13 const proteinConcentration = calculateProteinConcentration(absorbance, slope, intercept);
14
15 if (proteinConcentration <= 0) {
16 throw new Error("غلظت پروتئین محاسبهشده باید مثبت باشد");
17 }
18
19 return sampleMass / proteinConcentration;
20}
21
22// مثال استفاده
23try {
24 const absorbance = 0.75;
25 const sampleMass = 20; // μg
26 const slope = 2.0;
27 const intercept = 0;
28
29 const proteinConcentration = calculateProteinConcentration(absorbance, slope, intercept);
30 const volume = calculateSampleVolume(absorbance, sampleMass, slope, intercept);
31
32 console.log(`برای جذب ${absorbance} و جرم پروتئین مورد نظر ${sampleMass} μg:`);
33 console.log(`غلظت پروتئین: ${proteinConcentration.toFixed(2)} μg/μL`);
34 console.log(`حجم نمونه مورد نیاز: ${volume.toFixed(2)} μL`);
35} catch (error) {
36 console.error(`خطا: ${error.message}`);
37}
38
رابطه بین جذب و غلظت پروتئین معمولاً در یک محدوده خاص خطی است. در زیر تجسمی از منحنی استاندارد BCA آورده شده است:
<text x="150" y="370">0.5</text>
<line x1="150" y1="350" x2="150" y2="355" stroke="#64748b"/>
<text x="250" y="370">1.0</text>
<line x1="250" y1="350" x2="250" y2="355" stroke="#64748b"/>
<text x="350" y="370">1.5</text>
<line x1="350" y1="350" x2="350" y2="355" stroke="#64748b"/>
<text x="450" y="370">2.0</text>
<line x1="450" y1="350" x2="450" y2="355" stroke="#64748b"/>
<text x="550" y="370">2.5</text>
<line x1="550" y1="350" x2="550" y2="355" stroke="#64748b"/>
<text x="45" y="300">1.0</text>
<line x1="45" y1="300" x2="50" y2="300" stroke="#64748b"/>
<text x="45" y="250">2.0</text>
<line x1="45" y1="250" x2="50" y2="250" stroke="#64748b"/>
<text x="45" y="200">3.0</text>
<line x1="45" y1="200" x2="50" y2="200" stroke="#64748b"/>
<text x="45" y="150">4.0</text>
<line x1="45" y1="150" x2="50" y2="150" stroke="#64748b"/>
<text x="45" y="100">5.0</text>
<line x1="45" y1="100" x2="50" y2="100" stroke="#64748b"/>
<text x="45" y="50">6.0</text>
<line x1="45" y1="50" x2="50" y2="50" stroke="#64748b"/>
روشهای مختلف کمیسازی پروتئین مزایا و محدودیتهای مختلفی دارند. در اینجا نحوه مقایسه آزمون BCA با سایر روشهای رایج آورده شده است:
روش | محدوده حساسیت | مزایا | محدودیتها | بهترین برای |
---|---|---|---|---|
آزمون BCA | 5-2000 μg/mL | • سازگاری با مواد شوینده • تغییرات پروتئین به پروتئین کمتر • توسعه رنگ پایدار | • تداخل با عوامل کاهنده • تحت تأثیر برخی عوامل ش chelating | • کمیسازی عمومی پروتئین • نمونههای حاوی مواد شوینده |
آزمون برادفورد | 1-1500 μg/mL | • سریع (2-5 دقیقه) • مواد تداخلی کمی | • تغییرات پروتئین به پروتئین بالا • ناسازگار با مواد شوینده | • اندازهگیریهای سریع • نمونههای بدون مواد شوینده |
روش لوری | 1-1500 μg/mL | • معتبر و شناختهشده • حساسیت خوب | • تداخل با مواد زیادی • مراحل متعدد | • ثبات تاریخی • نمونههای خالص پروتئین |
جذب UV (280 نانومتر) | 20-3000 μg/mL | • غیر مخرب • بسیار سریع • نیازی به مواد شیمیایی نیست | • تحت تأثیر اسیدهای نوکلئیک • نیاز به نمونههای خالص | • محلولهای خالص پروتئین • بررسیهای سریع در طول خالصسازی |
فلورومتریک | 0.1-500 μg/mL | • بالاترین حساسیت • دامنه دینامیکی وسیع | • مواد شیمیایی گرانقیمت • نیاز به فلورومتر | • نمونههای بسیار رقیق • حجم نمونه محدود |
آزمون BCA (اسید بیسینکونینیک) عمدتاً برای کمیسازی غلظت کل پروتئین در یک نمونه استفاده میشود. این آزمون به طور گستردهای در بیوشیمی، زیستشناسی سلولی و زیستشناسی مولکولی برای کاربردهایی مانند وسترن بلات، آزمونهای آنزیمی، ایمنوپرسپیتیشن و خالصسازی پروتئین استفاده میشود.
آزمون BCA به طور کلی در حدود 5-10% زمانی که به درستی انجام شود، دقیق است. دقت آن به چندین عامل بستگی دارد از جمله کیفیت منحنی استاندارد، عدم وجود مواد تداخلی و اینکه آیا ترکیب پروتئین ناشناخته مشابه پروتئین استاندارد استفاده شده است یا خیر.
چندین ماده میتوانند بر نتایج آزمون BCA تأثیر بگذارند، از جمله:
تفاوتهای اصلی عبارتند از:
اگر محاسبهگر شما حجم بسیار بزرگی را نشان میدهد، معمولاً نشاندهنده غلظت پایین پروتئین در نمونه شما است. این میتواند به دلیل موارد زیر باشد:
در نظر بگیرید که نمونه خود را غلیظ کنید یا طراحی آزمایش خود را برای سازگاری با غلظت پایینتر پروتئین تنظیم کنید.
این محاسبهگر به طور خاص برای نتایج آزمون BCA طراحی شده است. در حالی که اصل اساسی (تبدیل غلظت به حجم) برای سایر روشها صدق میکند، رابطه بین جذب و غلظت پروتئین بین آزمونهای مختلف متفاوت است. برای سایر روشها مانند برادفورد یا لوری، شما باید از پارامترهای منحنی استاندارد متفاوتی استفاده کنید.
برای خوانشهای جذب خارج از محدوده خطی (معمولاً >2.0):
آلبومین سرم گاوی (BSA) رایجترین استاندارد برای آزمونهای BCA است زیرا:
با این حال، اگر نمونههای شما شامل پروتئین غالبی باشد که به طور قابل توجهی با BSA متفاوت است، در نظر بگیرید که از آن پروتئین به عنوان استاندارد خود استفاده کنید تا نتایج دقیقتری به دست آورید.
رنگ بنفش توسعه یافته در واکنش BCA برای چندین ساعت در دمای اتاق پایدار است و میتوان آن را در هر زمانی در این دوره اندازهگیری کرد. با این حال، برای بهترین نتایج، توصیه میشود که تمام استانداردها و نمونهها را در تقریباً همان زمان پس از توسعه رنگ اندازهگیری کنید.
در حالی که از نظر فنی ممکن است از یک منحنی استاندارد دوباره استفاده کنید، برای کمیسازی دقیق توصیه نمیشود. تغییرات در مواد شیمیایی، شرایط انکوباسیون و کالیبراسیون دستگاه میتواند بر رابطه بین جذب و غلظت پروتئین تأثیر بگذارد. برای نتایج قابل اعتماد، هر بار که آزمون را انجام میدهید، یک منحنی استاندارد جدید تولید کنید.
اسمیت PK، کرون RI، هرمانسون GT و همکاران. "اندازهگیری پروتئین با استفاده از اسید بیسینکونینیک." بیوشیمی تحلیلی. 1985;150(1):76-85. doi:10.1016/0003-2697(85)90442-7
ترمو فیشری. "کیت آزمون پروتئین BCA پییرس." دستورالعملها. موجود در: https://www.thermofisher.com/document-connect/document-connect.html?url=https%3A%2F%2Fassets.thermofisher.com%2FTFS-Assets%2FLSG%2Fmanuals%2FMAN0011430_Pierce_BCA_Protein_Asy_UG.pdf
واکر JM. "آزمون بیسینکونینیک (BCA) برای کمیسازی پروتئین." در: واکر JM، ویراستار. دفترچه راهنمای پروتئین پروتکلها. اسپرینگر؛ 2009:11-15. doi:10.1007/978-1-59745-198-7_3
اولسون BJ، مارکول J. "آزمونها برای تعیین غلظت پروتئین." پروتکلهای جاری در علم پروتئین. 2007;فصل 3:واحد 3.4. doi:10.1002/0471140864.ps0304s48
نوبل JE، بیلی MJ. "کمیسازی پروتئین." روشها در آنزیمشناسی. 2009;463:73-95. doi:10.1016/S0076-6879(09)63008-1
حالا که اصول پشت کمیسازی پروتئین BCA و محاسبه حجم نمونه را درک کردهاید، از محاسبهگر ما استفاده کنید تا جریان کار آزمایشگاهی خود را ساده کنید. به سادگی خوانشهای جذب و جرم نمونه مورد نظر خود را وارد کنید تا محاسبات حجم نمونه دقیق و آنی به دست آورید.
چه در حال آمادهسازی نمونهها برای وسترن بلات، آزمونهای آنزیمی یا هر آزمایش دیگری بر اساس پروتئین باشید، محاسبهگر ما به شما کمک میکند تا نتایج یکسان و قابل اعتمادی را تضمین کنید. زمان صرفهجویی کنید، خطاها را کاهش دهید و قابلیت تکرار آزمایشهای خود را با محاسبهگر حجم نمونه جذب BCA بهبود بخشید.
کشف ابزارهای بیشتری که ممکن است برای جریان کاری شما مفید باشند