Oblicz wartości pKa dla związków chemicznych, wpisując ich wzór. Niezbędne do zrozumienia siły kwasów, buforów pH i równowagi chemicznej.
Wprowadź wzór chemiczny, aby obliczyć jego wartość pKa. Wartość pKa wskazuje na siłę kwasu w roztworze.
Wartość pKa jest ilościowym pomiarem siły kwasu w roztworze. Jest to ujemny logarytm dziesiętny stałej dysocjacji kwasu (Ka) roztworu.
Wprowadź wzór chemiczny w polu wejściowym powyżej. Kalkulator wyświetli odpowiadającą wartość pKa, jeśli związek znajduje się w naszej bazie danych.
Kalkulator wartości pKa to niezbędne narzędzie dla chemików, biochemików, farmakologów i studentów pracujących z kwasami i zasadami. pKa (stała dysocjacji kwasu) to fundamentalna właściwość, która kwantyfikuje siłę kwasu w roztworze, mierząc jego tendencję do oddawania protonu (H⁺). Ten kalkulator pozwala szybko określić wartość pKa związku chemicznego, po prostu wpisując jego wzór chemiczny, co pomaga zrozumieć jego kwasowość, przewidzieć jego zachowanie w roztworze i odpowiednio zaplanować eksperymenty.
Niezależnie od tego, czy studiujesz równowagi kwasowo-zasadowe, opracowujesz roztwory buforowe, czy analizujesz interakcje leków, znajomość wartości pKa związku jest kluczowa dla zrozumienia jego zachowania chemicznego. Nasz przyjazny dla użytkownika kalkulator dostarcza dokładne wartości pKa dla szerokiego zakresu powszechnych związków, od prostych kwasów nieorganicznych, takich jak HCl, po złożone cząsteczki organiczne.
pKa to ujemny logarytm (podstawy 10) stałej dysocjacji kwasu (Ka). Matematycznie wyraża się to jako:
Stała dysocjacji kwasu (Ka) reprezentuje stałą równowagi dla reakcji dysocjacji kwasu w wodzie:
Gdzie HA to kwas, A⁻ to jego sprzężona zasada, a H₃O⁺ to jon hydroniowy.
Wartość Ka oblicza się jako:
Gdzie [A⁻], [H₃O⁺] i [HA] reprezentują molowe stężenia odpowiednich gatunków w stanie równowagi.
Skala pKa zazwyczaj mieści się w zakresie od -10 do 50, przy czym niższe wartości wskazują na silniejsze kwasy:
Wartość pKa równa się pH, przy którym dokładnie połowa cząsteczek kwasu jest zdysocjowana. Jest to kluczowy punkt dla roztworów buforowych i wielu procesów biochemicznych.
Nasz kalkulator pKa został zaprojektowany tak, aby był intuicyjny i prosty w użyciu. Wykonaj te proste kroki, aby określić wartość pKa swojego związku:
Kalkulator dostarcza:
Dla kwasów poliprotowych (tych z wieloma zdysocjowanymi protonami) kalkulator zazwyczaj pokazuje pierwszą stałą dysocjacji (pKa₁). Na przykład kwas fosforowy (H₃PO₄) ma trzy wartości pKa (2.12, 7.21 i 12.67), ale kalkulator wyświetli 2.12 jako wartość podstawową.
Wartości pKa mają liczne zastosowania w chemii, biochemii, farmakologii i chemii środowiskowej:
Jednym z najczęstszych zastosowań pKa jest przygotowanie roztworów buforowych. Roztwór buforowy opiera się na zmianach pH, gdy dodawane są małe ilości kwasu lub zasady. Najskuteczniejsze bufory tworzy się przy użyciu słabych kwasów i ich sprzężonych zasad, gdzie pKa kwasu jest bliskie pożądanemu pH buforu.
Przykład: Aby stworzyć bufor o pH 4.7, kwas octowy (pKa = 4.76) i octan sodu będą doskonałym wyborem.
Wartości pKa są kluczowe w zrozumieniu struktury i funkcji białek:
Przykład: Histydyna ma pKa około 6.0, co czyni ją doskonałym czujnikiem pH w białkach, ponieważ może być zarówno protonowana, jak i deprotonowana przy fizjologicznym pH.
Wartości pKa mają znaczący wpływ na zachowanie leków w organizmie:
Przykład: Aspiryna (kwas acetylosalicylowy) ma pKa 3.5. W kwasowym środowisku żołądka (pH 1-2) pozostaje w dużej mierze niejonizowana i może być wchłaniana przez błonę żołądka. W bardziej zasadowym krwiobiegu (pH 7.4) staje się zjonizowana, co wpływa na jej dystrybucję i aktywność.
Wartości pKa pomagają przewidywać:
Przykład: pKa siarkowodoru (H₂S, pKa = 7.0) pomaga przewidzieć jego toksyczność w środowiskach wodnych przy różnych poziomach pH.
Wartości pKa są niezbędne do:
Przykład: Podczas przeprowadzania titracji kwasowo-zasadowej wskaźnik powinien być wybierany z pKa bliskim pH punktu równoważnikowego dla najdokładniejszych wyników.
Chociaż pKa jest najczęściej stosowaną miarą siły kwasu, istnieją alternatywne parametry używane w określonych kontekstach:
pKb (stała dysocjacji zasady): Mierzy siłę zasady. Powiązane z pKa równaniem pKa + pKb = 14 (w wodzie w 25 °C).
Funkcja kwasowości Hammetta (H₀): Stosowana dla bardzo silnych kwasów, gdzie skala pH jest niewystarczająca.
Teoria HSAB (Kwas-Zasada Twarda-Miękka): Klasyfikuje kwasy i zasady jako "twarde" lub "miękkie" na podstawie ich polaryzowalności, a nie tylko oddawania protonów.
Kwasowość Lewisa: Mierzy zdolność do akceptacji pary elektronowej, a nie tylko oddawania protonu.
Rozwój koncepcji pKa jest ściśle związany z ewolucją teorii kwasów i zasad w chemii:
Zrozumienie kwasów i zasad rozpoczęło się od prac Antoine'a Lavoisiera pod koniec XVIII wieku, który zaproponował, że kwasy zawierają tlen (co było błędne). W 1884 roku Svante Arrhenius zdefiniował kwasy jako substancje, które produkują jony wodorowe (H⁺) w wodzie, a zasady jako substancje, które produkują jony wodorotlenowe (OH⁻).
W 1923 roku Johannes Brønsted i Thomas Lowry niezależnie zaproponowali bardziej ogólną definicję kwasów i zasad. Zdefiniowali kwas jako dawcę protonów, a zasadę jako akceptora protonów. Ta teoria pozwoliła na bardziej ilościowe podejście do siły kwasu poprzez stałą dysocjacji kwasu (Ka).
Notacja pKa została wprowadzona, aby uprościć obsługę wartości Ka, które często rozciągają się na wiele rzędów wielkości. Poprzez wzięcie ujemnego logarytmu naukowcy stworzyli bardziej przystępną skalę podobną do skali pH.
Dziś chemia obliczeniowa pozwala na przewidywanie wartości pKa na podstawie struktury molekularnej, a zaawansowane techniki eksperymentalne umożliwiają precyzyjne pomiary nawet dla złożonych cząsteczek. Bazy danych wartości pKa wciąż się rozwijają, poprawiając nasze zrozumienie chemii kwasowo-zasadowej w różnych dziedzinach.
Podczas gdy nasz kalkulator dostarcza wartości pKa z bazy danych, czasami może być konieczne obliczenie pKa na podstawie danych eksperymentalnych lub oszacowanie go za pomocą różnych metod.
Jeśli zmierzysz pH roztworu i znasz stężenia kwasu i jego sprzężonej zasady, możesz obliczyć pKa:
Jest to wyprowadzone z równania Hendersona-Hasselbalcha.
Kilka podejść obliczeniowych może oszacować wartości pKa:
Oto przykłady kodu do obliczania pKa w różnych językach programowania:
1# Python: Oblicz pKa z pomiarów pH i stężenia
2import math
3
4def calculate_pka_from_experiment(pH, acid_concentration, conjugate_base_concentration):
5 """
6 Oblicz pKa z pomiaru pH i stężenia
7
8 Args:
9 pH: Zmierzona wartość pH roztworu
10 acid_concentration: Stężenie niezdysocjowanego kwasu [HA] w mol/L
11 conjugate_base_concentration: Stężenie sprzężonej zasady [A-] w mol/L
12
13 Returns:
14 Wartość pKa
15 """
16 if acid_concentration <= 0 or conjugate_base_concentration <= 0:
17 raise ValueError("Stężenia muszą być dodatnie")
18
19 ratio = conjugate_base_concentration / acid_concentration
20 pKa = pH - math.log10(ratio)
21
22 return pKa
23
24# Przykład użycia
25pH = 4.5
26acid_conc = 0.05 # mol/L
27base_conc = 0.03 # mol/L
28
29pKa = calculate_pka_from_experiment(pH, acid_conc, base_conc)
30print(f"Obliczona wartość pKa: {pKa:.2f}")
31
1// JavaScript: Oblicz pH z pKa i stężeń (Henderson-Hasselbalch)
2function calculatePH(pKa, acidConcentration, baseConcentration) {
3 if (acidConcentration <= 0 || baseConcentration <= 0) {
4 throw new Error("Stężenia muszą być dodatnie");
5 }
6
7 const ratio = baseConcentration / acidConcentration;
8 const pH = pKa + Math.log10(ratio);
9
10 return pH;
11}
12
13// Przykład użycia
14const pKa = 4.76; // Kwas octowy
15const acidConc = 0.1; // mol/L
16const baseConc = 0.2; // mol/L
17
18const pH = calculatePH(pKa, acidConc, baseConc);
19console.log(`Obliczone pH: ${pH.toFixed(2)}`);
20
1# R: Funkcja do obliczenia pojemności buforowej z pKa
2calculate_buffer_capacity <- function(pKa, total_concentration, pH) {
3 # Oblicz pojemność buforową (β) w mol/L
4 # β = 2.303 * C * Ka * [H+] / (Ka + [H+])^2
5
6 Ka <- 10^(-pKa)
7 H_conc <- 10^(-pH)
8
9 buffer_capacity <- 2.303 * total_concentration * Ka * H_conc / (Ka + H_conc)^2
10
11 return(buffer_capacity)
12}
13
14# Przykład użycia
15pKa <- 7.21 # Druga stała dysocjacyjna kwasu fosforowego
16total_conc <- 0.1 # mol/L
17pH <- 7.0
18
19buffer_cap <- calculate_buffer_capacity(pKa, total_conc, pH)
20cat(sprintf("Pojemność buforowa: %.4f mol/L\n", buffer_cap))
21
1public class PKaCalculator {
2 /**
3 * Oblicz ułamek zdeprotonowanego kwasu przy danym pH
4 *
5 * @param pKa Wartość pKa kwasu
6 * @param pH pH roztworu
7 * @return Ułamek kwasu w formie zdeprotonowanej (0 do 1)
8 */
9 public static double calculateDeprotonatedFraction(double pKa, double pH) {
10 // Równanie Hendersona-Hasselbalcha przekształcone do obliczenia ułamka
11 // ułamek = 1 / (1 + 10^(pKa - pH))
12
13 double exponent = pKa - pH;
14 double denominator = 1 + Math.pow(10, exponent);
15
16 return 1 / denominator;
17 }
18
19 public static void main(String[] args) {
20 double pKa = 4.76; // Kwas octowy
21 double pH = 5.0;
22
23 double fraction = calculateDeprotonatedFraction(pKa, pH);
24 System.out.printf("Przy pH %.1f, %.1f%% kwasu jest zdeprotonowane%n",
25 pH, fraction * 100);
26 }
27}
28
1' Formuła Excel do obliczenia pH z pKa i stężeń
2' W komórce A1: wartość pKa (np. 4.76 dla kwasu octowego)
3' W komórce A2: Stężenie kwasu w mol/L (np. 0.1)
4' W komórce A3: Stężenie sprzężonej zasady w mol/L (np. 0.05)
5' W komórce A4 wpisz formułę:
6=A1+LOG10(A3/A2)
7
8' Formuła Excel do obliczenia ułamka zdeprotonowanego kwasu
9' W komórce B1: wartość pKa
10' W komórce B2: pH roztworu
11' W komórce B3 wpisz formułę:
12=1/(1+10^(B1-B2))
13
pKa to właściwość konkretnego kwasu i reprezentuje pH, przy którym dokładnie połowa cząsteczek kwasu jest zdysocjowana. To stała dla danego kwasu w określonej temperaturze. pH mierzy kwasowość lub zasadowość roztworu i reprezentuje ujemny logarytm stężenia jonów wodorowych. Podczas gdy pKa jest właściwością związku, pH jest właściwością roztworu.
Temperatura może znacząco wpływać na wartości pKa. Zwykle, gdy temperatura wzrasta, pKa większości kwasów nieznacznie maleje (o około 0.01-0.03 jednostki pKa na stopień Celsjusza). Dzieje się tak, ponieważ dysocjacja kwasów jest zazwyczaj endotermiczna, więc wyższe temperatury sprzyjają dysocjacji zgodnie z zasadą Le Chateliera. Nasz kalkulator dostarcza wartości pKa w standardowej temperaturze 25 °C (298.15 K).
Tak, związki z wieloma jonizującymi atomami wodoru (kwasy poliprotowe) mają wiele wartości pKa. Na przykład kwas fosforowy (H₃PO₄) ma trzy wartości pKa: pKa₁ = 2.12, pKa₂ = 7.21 i pKa₃ = 12.67. Każda wartość odpowiada kolejnej utracie protonów. Zwykle coraz trudniej jest usunąć protony, więc pKa₁ < pKa₂ < pKa₃.
pKa i siła kwasu są odwrotnie związane: im niższa wartość pKa, tym silniejszy kwas. Dzieje się tak, ponieważ niższe pKa wskazuje na wyższe Ka (stała dysocjacji kwasu), co oznacza, że kwas łatwiej oddaje protony w roztworze. Na przykład kwas solny (HCl) z pKa = -6.3 jest znacznie silniejszym kwasem niż kwas octowy (CH₃COOH) z pKa = 4.76.
Nasz kalkulator zawiera wiele powszechnych związków, ale wszechświat chemiczny jest ogromny. Jeśli Twój związek nie został znaleziony, może to być spowodowane:
pH roztworu buforowego można obliczyć za pomocą równania Hendersona-Hasselbalcha:
Gdzie [zasada] to stężenie sprzężonej zasady, a [kwas] to stężenie słabego kwasu. To równanie działa najlepiej, gdy stężenia są w przybliżeniu w tej samej wielkości.
Roztwór buforowy ma maksymalną pojemność buforową (opór na zmiany pH), gdy pH równa się pKa słabego kwasu. W tym punkcie stężenia kwasu i jego sprzężonej zasady są równe, a system ma maksymalną zdolność do neutralizowania dodanego kwasu lub zasady. Skuteczny zakres buforowy jest zazwyczaj uważany za pKa ± 1 jednostka pH.
Tak, wartości pKa mogą być ujemne lub większe niż 14. Skala pKa nie jest ograniczona do zakresu 0-14 skali pH. Bardzo silne kwasy, takie jak HCl, mają ujemne wartości pKa (około -6.3), podczas gdy bardzo słabe kwasy, takie jak metan (CH₄), mają wartości pKa powyżej 40. Skala pH jest ograniczona przez właściwości wody, ale skala pKa nie ma teoretycznych ograniczeń.
Aby stworzyć skuteczny bufor, wybierz słaby kwas o pKa bliskim pożądanemu pH. Na przykład:
To zapewnia, że Twój bufor będzie miał dobrą zdolność do opierania się zmianom pH.
Wartości pKa są zazwyczaj mierzone w wodzie, ale mogą się dramatycznie zmieniać w różnych rozpuszczalnikach. Zwykle:
Na przykład kwas octowy ma pKa 4.76 w wodzie, ale około 12.3 w DMSO.
Clayden, J., Greeves, N., & Warren, S. (2012). Chemia organiczna (2. wyd.). Oxford University Press.
Harris, D. C. (2015). Ilościowa analiza chemiczna (9. wyd.). W. H. Freeman and Company.
Po, H. N., & Senozan, N. M. (2001). Równanie Hendersona-Hasselbalcha: jego historia i ograniczenia. Journal of Chemical Education, 78(11), 1499-1503. https://doi.org/10.1021/ed078p1499
Bordwell, F. G. (1988). Kwasowości równowagowe w roztworze dimetylosulfotlenku. Accounts of Chemical Research, 21(12), 456-463. https://doi.org/10.1021/ar00156a004
Lide, D. R. (Ed.). (2005). Podręcznik chemii i fizyki CRC (86. wyd.). CRC Press.
Brown, T. E., LeMay, H. E., Bursten, B. E., Murphy, C. J., Woodward, P. M., & Stoltzfus, M. W. (2017). Chemia: nauka centralna (14. wyd.). Pearson.
National Center for Biotechnology Information. Baza danych PubChem Compound. https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/
Perrin, D. D., Dempsey, B., & Serjeant, E. P. (1981). Przewidywanie pKa dla kwasów i zasad organicznych. Chapman and Hall.
Wypróbuj nasz kalkulator wartości pKa już teraz, aby szybko znaleźć stałą dysocjacji kwasu swojego związku i lepiej zrozumieć jego zachowanie chemiczne w roztworze!
Odkryj więcej narzędzi, które mogą być przydatne dla Twojego przepływu pracy