فشار بخار محلولها را با استفاده از قانون رائولت با وارد کردن کسری مولی حلال و فشار بخار حلال خالص محاسبه کنید. ضروری برای شیمی، مهندسی شیمی و کاربردهای ترمودینامیک.
یک مقدار بین ۰ و ۱ وارد کنید
یک مقدار مثبت وارد کنید
نمودار نشان میدهد که چگونه فشار بخار با کسر مول طبق قانون رائولت تغییر میکند
فشار بخار محلول را به سرعت با استفاده از محاسبهگر قانون رائولت ما محاسبه کنید. کسری مول و فشار بخار حلال خالص را وارد کنید تا نتایج دقیقی برای شیمی، تقطیر و تحلیل محلولها به دست آورید.
قانون رائولت یک اصل بنیادی در شیمی فیزیکی است که توصیف میکند چگونه فشار بخار یک محلول به کسری مول اجزای آن مربوط میشود. این محاسبهگر فشار بخار از قانون رائولت برای تعیین فشار بخار محلول به سرعت و دقت استفاده میکند.
طبق قانون رائولت، فشار بخار جزئی هر جزء در یک محلول ایدهآل برابر با فشار بخار جزء خالص ضربدر کسری مول آن است. این اصل برای درک رفتار محلول، فرایندهای تقطیر و خواص کالیگاتیو در شیمی و مهندسی شیمی ضروری است.
زمانی که یک حلال حاوی یک حلّال غیر فرار باشد، فشار بخار نسبت به حلال خالص کاهش مییابد. محاسبهگر قانون رائولت ما رابطه ریاضی برای محاسبه این کاهش را ارائه میدهد و آن را برای کاربردهای شیمی محلولها ضروری میسازد.
قانون رائولت با معادله زیر بیان میشود:
که در آن:
کسری مول () به صورت زیر محاسبه میشود:
که در آن:
کسری مول حلال ():
فشار بخار حلال خالص ():
فشار بخار محلول ():
قانون رائولت چندین مورد خاص و محدودیت مهم دارد که باید در نظر گرفته شوند:
زمانی که (حلال خالص):
زمانی که (بدون حلال):
محلولهای ایدهآل در مقابل غیر ایدهآل:
وابستگی به دما:
فرضیه حلّال غیر فرار:
محاسبهگر فشار بخار قانون رائولت ما برای محاسبات سریع و دقیق طراحی شده است. مراحل زیر را برای محاسبه فشار بخار محلول دنبال کنید:
کسری مول حلال را وارد کنید:
فشار بخار حلال خالص را وارد کنید:
نتیجه را مشاهده کنید:
رابطه را تجسم کنید:
محاسبهگر بررسیهای اعتبارسنجی زیر را بر روی ورودیهای شما انجام میدهد:
اعتبارسنجی کسری مول:
اعتبارسنجی فشار بخار:
اگر هرگونه خطای اعتبارسنجی رخ دهد، محاسبهگر پیامهای خطای مناسب را نمایش میدهد و تا زمانی که ورودیهای معتبر ارائه نشود، محاسبه ادامه نخواهد یافت.
بیایید چند مثال عملی را بررسی کنیم تا نشان دهیم چگونه از محاسبهگر قانون رائولت استفاده کنیم:
فرض کنید یک محلول شکر (ساکارز) در آب در دمای 25 درجه سانتیگراد دارید. کسری مول آب 0.9 است و فشار بخار آب خالص در 25 درجه سانتیگراد 3.17 kPa است.
ورودیها:
محاسبه:
نتیجه: فشار بخار محلول شکر 2.853 kPa است.
یک مخلوط از اتانول و آب را در نظر بگیرید که کسری مول اتانول 0.6 است. فشار بخار اتانول خالص در 20 درجه سانتیگراد 5.95 kPa است.
ورودیها:
محاسبه:
نتیجه: فشار بخار اتانول در مخلوط 3.57 kPa است.
برای یک محلول بسیار رقیق که کسری مول حلال 0.99 و فشار بخار حلال خالص 100 kPa دارد:
ورودیها:
محاسبه:
نتیجه: فشار بخار محلول 99 kPa است که به طور قابل توجهی به فشار بخار حلال خالص نزدیک است، همانطور که برای یک محلول رقیق انتظار میرود.
محاسبات فشار بخار قانون رائولت کاربردهای متعددی در شیمی، مهندسی شیمی و فرایندهای صنعتی دارند:
تقطیر یکی از رایجترین کاربردهای قانون رائولت است. با درک اینکه چگونه فشار بخار با ترکیب تغییر میکند، مهندسان میتوانند ستونهای تقطیر کارآمدی برای:
در علوم دارویی، قانون رائولت در:
دانشمندان محیط زیست از قانون رائولت برای:
در تولید شیمیایی، قانون رائولت برای:
محققان از قانون رائولت در:
در حالی که قانون رائولت یک اصل بنیادی برای محلولهای ایدهآل است، چندین جایگزین و اصلاحات برای سیستمهای غیر ایدهآل وجود دارد:
برای محلولهای بسیار رقیق، قانون هنری معمولاً بیشتر قابل استفاده است:
که در آن:
قانون هنری به ویژه برای گازهای حلشده در مایعات و برای محلولهای بسیار رقیق که تعاملات حلّال-حلّال ناچیز است، مفید است.
برای محلولهای غیر ایدهآل، ضرایب فعالیت () برای حساب کردن انحرافات معرفی میشوند:
مدلهای رایج ضریب فعالیت شامل:
برای مخلوطهای پیچیده، به ویژه در فشارهای بالا، مدلهای معادله حالت استفاده میشوند:
این مدلها توصیف جامعتری از رفتار سیالات ارائه میدهند اما به پارامترها و منابع محاسباتی بیشتری نیاز دارند.
قانون رائولت به نام شیمیدان فرانسوی فرانسوا-ماری رائولت (1830-1901) نامگذاری شده است که اولین بار یافتههای خود را در مورد کاهش فشار بخار در سال 1887 منتشر کرد. رائولت استاد شیمی در دانشگاه گرنوبل بود که تحقیقات گستردهای در مورد خواص فیزیکی محلولها انجام داد.
کار تجربی رائولت شامل اندازهگیری فشار بخار محلولهای حاوی حلّالهای غیر فرار بود. از طریق آزمایشهای دقیق، او مشاهده کرد که کاهش نسبی فشار بخار به کسری مول حلّال متناسب است. این مشاهده منجر به فرمولبندی آنچه که اکنون به عنوان قانون رائولت شناخته میشود، شد.
تحقیقات او در چندین مقاله منتشر شد که مهمترین آن "Loi générale des tensions de vapeur des dissolvants" (قانون عمومی فشار بخار حلالها) در Comptes Rendus de l'Académie des Sciences در سال 1887 بود.
قانون رائولت به یکی از اصول بنیادی در مطالعه خواص کالیگاتیو تبدیل شد—خواصی که به غلظت ذرات بستگی دارند نه به هویت آنها. همراه با سایر خواص کالیگاتیو مانند افزایش نقطه جوش، کاهش نقطه انجماد و فشار اسمزی، قانون رائولت به درک ماهیت مولکولی ماده در زمانی که نظریه اتمی هنوز در حال توسعه بود، کمک کرد.
این قانون با توسعه ترمودینامیک در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم اهمیت بیشتری پیدا کرد. جی. ویلیارد گیبس و دیگران قانون رائولت را در یک چارچوب ترمودینامیکی جامعتر گنجاندند و رابطه آن را با پتانسیل شیمیایی و مقادیر مولار جزئی برقرار کردند.
در قرن بیستم، با بهبود درک از تعاملات مولکولی، دانشمندان شروع به شناسایی محدودیتهای قانون رائولت برای محلولهای غیر ایدهآل کردند. این منجر به توسعه مدلهای پیچیدهتری شد که انحرافات از ایدهآل بودن را در نظر میگیرند و درک ما از رفتار محلولها را گسترش میدهد.
امروزه، قانون رائولت همچنان یکی از ارکان آموزش شیمی فیزیکی و یک ابزار عملی در بسیاری از کاربردهای صنعتی است. سادگی آن آن را به یک نقطه شروع عالی برای درک رفتار محلول تبدیل میکند، حتی در حالی که مدلهای پیچیدهتری برای سیستمهای غیر ایدهآل استفاده میشود.
محاسبات قانون رائولت را در زبانهای برنامهنویسی مختلف برای تحلیل خودکار **ف
کشف ابزارهای بیشتری که ممکن است برای جریان کاری شما مفید باشند